Home

De dag dat ik moeder werd maakte me tegelijkertijd de meest gelukkige en kwetsbare vrouw op aarde.

Haar voor het eerst voelen, haar zien, haar ruiken, haar horen. Onvoorwaardelijk houden van vanaf het eerste moment dat ik wist dat ik haar mama mocht worden. Haar geboorte lijkt gisteren en vandaag rijdt ze voor het eerst alleen in de auto.

Eerst stond haar wieg naast mijn bed, toen op het voeteneinde. Na een week op haar eigen kamertje maar met de babyfoon aan mijn oor luisterend naar iedere ademhaling. De eerste stappen, de eerste trappen op de fiets, de eerste zwemles. Voor het eerst naar een andere plaats, alleen.

Ze slaagde, ze vloog alleen met haar vriendinnen en nu zet ze de eerste stappen op de universiteit om zich de geneeskunst eigen te maken.

18 jaar
Steeds meer zij en minder mij.
Steeds meer zij en verder van mij.

Haar eigen leven, haar eigen gang. De eerste stappen maken je soms bang. Omdat je weet dat ook zij een keer gaat vallen. Maar eenmaal de zekerheid dat ze het kan, zelf weer opstaan, maakt dat ik geniet van haar eigen weg.

Fysiek steeds vaker verder weg, maar verbonden dichterbij dan ooit.

Vandaag wordt ze 18 en voel ik me de meest trotste moeder op aarde.
Zij zegt: “Mam ik word maar gewoon 18…”

IMG_2666-0.JPG