Zodra we Nederland uitrijden tik ik mijn eerste blogje weg op de telefoon Normaal gaat het altijd over mijn haat-liefde verhouding met de vakantie. Of over het scheuren op de route soleil.
Al mopperend met een rood aangelopen hoofd baan ik me al tijgerend een weg om de kampeerspullen weer van de zolder trekk’n. Als ik dan ook nog mijn hoofd stoot, “grr#%~|}>grommopper, hoezo vakantie…?
Maar als ik dan mijn eigen genaaide gordijntjes van de tent weer zien begin ik te kalmeren. Ze zijn toch ook wel erg leuk. Dan bedenk ik me opeens dat ik de hoeslakens nog wil aanpassen. Die floepte vorig jaar nog irritant rimpelend naar ’t midden ja. Dus voordat ik ’t zelf in gaten heb zit ik achter de naaimachine en stik ik extra elastiek om kreukvrije lakens in de vouwwagen te creëren. Oja ook nog even een hemdje innemen. Dan zie ik nog een leuk ruitjes-lapje uit de stapel hangen en nog een oud t-shirt met een scheur erin en een halfuur later heb ik er een strandtasje van gefabriceerd. En ik ben op stoom, want een uur later ook nog een rokje in elkaar geflanst.
Ik voel mijn rug steken en ik strek me uit nadat ik een uur paar uur als een ware Max Verstappen achter de naaimachine heb zitten racen, alsof iets of iemand achter me aan zit. Als ik opkijk zie ik in de pits de tent nog liggen, “oja ik was aan het inpakken”, bedenk ik me.
Maar op de één of andere manier drentel ik maar rond, de beelden van Nice dwalen in mijn hoofd. Thuis blijven is ook leuk, probeer ik mezelf te overtuigen. Totdat ik besef dat ik gewoon een beetje bang ben geworden. Was een koekenpan vergeten of pech onderweg eerder nog mijn grootste nachtmerrie in de vakantie, nu is dat het beste wat je kan overkomen.
Ik ga vervolgens nog één keer achter de naaimachine zitten. Ik naai een mooi blauw wit gebloemd biesje op de zak waar de emmertjes en schepjes in komen. Ik wil leven in vrijheid. Dus niks thuisblijven, op naar zuid Frankrijk! Hoogste tijd om “Dijken van moed te bouwen tegen de stormvloeden van angst…”
Zuid Frankrijk, al 15 jaar mijn tweede huis in de zomer. Thuisblijven voelt als vluchten en dat moeten al veel te veel mensen doen. De vakantie is begonnen, we rijden door Frankrijk onder de matrix borden door in gedachten met alle getroffenen in Nice…
Nb
Vakantieblog deel 1.
Deze blog is getikt op mijn telefoon. Dus vergeef me de tik foutjes etc