Normaal gesproken erger ik me dood op de Route Soleil. Ik wil namelijk geen onnodige tijd verspillen in de vakantie. En ik zweer het je, ik kan ze uittekenen, de mensen die mijn gemiddelde snelheid omlaag laten gaan en dan heb ik het nog niet eens over de Dacia Logan. Prima dat je zo’n auto koopt, maar dan niet op de route soleil. Tip: Al dat harde goedkope plastic smelt hier gewoon weg hier in de zon, dus neem gewoon een mooie route noordwaarts.
Maar ik dwaal af, ik had het over mijn gemiddelde, het streven is namelijk 100 km of meer per uur. Dat wordt de reis voor mij ook een beetje vakantie.
Maar dan moet ik wel ’n beetje kunnen doorjakkeren dus. Als als er dan zo’n Land Rover Evoque voor me zit te trutten dan kan ik niet anders dan de richting aanwijzer aandoen, gas erop en op de linkerbaan. Is ook wat, rij je in een dikke bak, wordt je ingehaald door een blonde vrouw achter het stuur in een Citroen mét vouwwagen. Tja had je ook maar een echte Land Rover moeten kopen en niet één die ingericht is door Beckham zijn vrouw.
Wist je trouwens dat iemand zijn zonnebril bijna altijd overeenkomt met het type auto waarin iemand rijdt? De Volvo-vrouw heeft bijna altijd een grote Chanel achtige bril. De man in de sportauto heeft standaard een te kitscherige bril die niet matcht bij zijn leeftijd. De brillen van Magnum en Miami Vice zijn inmiddels echt uit. Een eend-rijder heeft nog altijd een rond brilletje en in Citroën scheurder met haast heeft een bruin/blauwe zonnebril op (maar wel op sterkte ;- )
Maar ik dwaal voor de tweede keer af. Normaal gesproken mopper ik wat af tijdens de 1400 km lange reis. Zo erger ik me dood aan iedere caravan die ik passeer. Want zul je net zien, de berg oprijdend, auto links naast me en achter een caravan. Kom ik dus net snelheid tekort en moet ik terugschakelen op de berg omdat mijn toerental terugzakt, grootste ergernis die er is! Dus neem ik geen enkel risico en rij ik meer links dan rechts op de route soleil. Maar op de driebaansweg op de route bijna altijd in het midden. Is zowiezo beter, van extreem links of rechts levert altijd problemen op.
Maar over caravans gesproken, hoezo “Mein Hobby”? Terwijl even later een Nederlander passeert met dezelfde caravan, alleen daar staat op ” Hobby exclusive”. Amehoela, ik zie de één na de andere rijden. Wie heeft in godsnaam bedacht dat caravans naast een merknaam ook een typenaam moeten hebben. Of je nu een Hymer Sporting Caravan hebt of een Camper Lifestyle Caravan, het is en blijft gewoon een sleurhut. En hoe mooi de caravan ook is, de meesten bouwen er een voortent aan, nemen stoelen mee en leven buiten. De luxe keuken wordt vervangen door een skottelbraai en de kinderen slapen in een tentje. Maar begrijp me goed iedereen moet vooral doen waar ze zin in hebben, zolang ik maar niet van het gas af hoef. Dus als je dan zo’n lifestyle caravan koopt, zorgt dan in godsnaam dat je ook een auto hebt die dat ding een beetje vlot de bult over ragt. Dus geen Dacia Sandero, er staat niet voor niets ook de zijkant “stepway”, dat moet je vooral doen als je dat ding bij de dealer ziet staan. Dus koop een Jeep limited, ofzo, die zijn écht voorlopig nog wel verkrijgbaar.
Tja normaal gaat het zo, maar dit jaar is het anders. Ik erger me uiteraard nog steeds aan alles en iedereen onderweg. Ik krijg ongelofelijk jeuk van zo’n vader die een balletje met zijn zoon gaat trappen op de parkeerplaats en zo’n moeder op een picknickkleed met thuis al op gesmeerde verantwoorde bruine boterhammen uit de koelbox.
Maar ik geniet er intussen ook intens van. Wat een rijkdom dat we deze idiote volksverhuizing ieder jaar weer kunnen doen. Busjes vol bepakt, met spullen voor de familie, tot een compleet een over-de-top-auto met ’n belachelijk grote boot erachter. Zouden we vaker moeten doen. Gewoon eens wisselen van elkaars land, dan gaan we het misschien in een anders perspectief zien. Want anders dan gewoon doorleven kunnen we niet. Wij, die in vrijheid en vrede willen leven en er voor kiezen iedere jaar weer in die belachelijke file te staan, zijn nog altijd met meer dan zij die haat en geweld prediken.
Als we bijna bij de camping zijn rijden tientallen, heftig blauw knipperende, brandweer auto’s ons tegemoet. Even later zien we een beginnende natuurbrandje. Voelt gek genoeg goed om te zien dat ondanks dat een kleine groep wil dat het stopt, ons gewone vrije leven doorgaat.
vakantieblog deel 2
nb deze blog is op mijn telefoon getikt dus vergeef me de typefouten etc.