Wie bang is dat ik een tweede carrière als zandkunstenaar ambieer, wees gerust het is slechts een uiting van een “niet zittend gat”. Bovendien het houdt de buren op het strand op de broodnodige afstand. De meeste normale mensen begrijpen dat je een met zorg gecreëerde creatie van zand met rust laat totdat de golven het zand weer vlakken.
Maar er zijn uitzonderingen en dat dit niet op louter toeval berust bewijst het feit dat precies hetzelfde jongetje als vorig jaar wederom mijn zandsculptuur in elkaar stampte. Maar het Duitse jongetje kan er niets aan doen, hij leidt aan een chronisch gebrek aan vitamine D. Zijn macrobiotische moeder heeft hem helemaal ingepakt in een anti UV straling pakje. Inclusief pet met nek bescherming. In plaats dat ze hem nou zwembandjes om doet! Want enig aandacht heeft ze niet voor haar kroost. Haar kaken zijn enkel druk met de bleekselderij stengels weg te malen.
De vader probeert de aandacht af te leiden van zijn kinderen die het strand als ware zand-gooiers en stampers terroriseren. Hij ziet er zo belachelijk zielig uit dat dit wel lukt. Stel je even voor: een sik alla Bin Laden, kalend op zijn hoofd en het haar dat er nog staat heeft hij laten groeien en draagt hij in een paardenstaartje of vlechtje.
Ik hoop maar dat de rijdende rechter zitting houd dezer dagen want nog één vernieling en ik sta niet voor de gevolgen in. Ze reizen overigens niet alleen. De hele familie en gemeenschap is erbij. Het is 36 graden en ze spelen een Scandinavisch werpspel. Natuurlijk gemaakt van volkomen verantwoord gekapt hout. Ga dan in godsnaam ook kamperen in de Scandinavië. Want ondanks het über verantwoorde imago dat ze blijkbaar willen uitstralen, met hun yin yang ketting om, is de extra Co2 uitstoot blijkbaar niet ernstig. Ze hebben hun Zuid Amerikaanse au Pair laten invliegen en ze is ook gezellig mee.
Overigens is het jongetje nu een groot kasteel aan het bouwen met de oppas. Is het lullig als ik de torentjes even fijn stamp met mijn maat 42 of straf ik dan de verkeerde?