Ik kon het niet opbrengen dit jaar, dus tot grote schaamte moet ik bekennen dat ik wederom in dezelfde bikini’s loop. Ik heb er drie, al drie jaar, zodat ik gedurende de cyclus de cupmaat kan aanpassen. Eigenlijk ben ik aan nieuwe bikini’s toe. Mijn lijf vraagt wederom een jaar ouder, langzamerhand om een bikini met wat meer ingebouwde steun en hulpmiddelen laat ik maar zeggen.
Ik heb het geprobeerd, echt. Ik dacht ik begin met een nachtjaponnegie. Dan leid ik de aandacht af en verstop ik de bikini daaronder. Want de schrik van iedere vrouw is dat de verkoopster het gordijntje van het pashokje open scheurt en net iets te vrolijk vraagt: “is de maat goed, hoe zitten de cup’s?” en voor je het in de gaten hebt scheurt ze aan de bandjes om deze zo strak te trekken dat je voorgevel bijna onder je kin hangt.
Dus ik begon met ’t ponnegie, bovendien ik kom helaas niet geheel ongezien het toiletgebouw in en uit op de camping dus enige zorg besteden aan de nachtkleding was ook niet onverstandig bedacht ik me. Net toen ik me geworsteld had in het “luchtige” satijnen gewaad, die per direct vastplakte aan mien vellegie in het benauwde pashokje, gluurde de verkoopster om de hoek.”Ik zou er een BH onder aandoen zei ze, ik heb hele mooie bijpassende.” Voordat ik kon tegenstribbelen had ze heel kordaat het gordijntje al weer dicht getrokken en liep ze op gehakte schoenen de winkel in. “BH eronder?”, dacht ik. “Heeft ze ooit een kameel op zijn rug zien slapen? Mijn god dat is toch geen liggen toch? Dan moet ik in ieder geval het luchtbed maar zachter opblazen, straks prik ik het bed nog lek. De bijpassende BH heeft namelijk bandjes die maar liefst op drie manieren gedragen kunnen worden, wist de verkoopster te vertellen. Maar die multi tasking bandjes zorgen voor veel harde plastic onderdeeltjes wat het gevaar op lekkage van het bed alleen maar groter maakt.
Gewoon, halter of kruis-sluiting, las ik op het label. Nou ja ben ik overal op voorbereid, kunnen die bandjes zo nodig nog dienst doen als extra scheerlijnen als het gaat onweren.
Toen ik de verkoopster hoorde praten bij de buurvrouw greep ik mijn kans. Ik probeerde zo snel mogelijk het nachtponnetje weer uit te krijgen. Als een slangenmens was ik in gevecht en net toen ik vast zat met het ding over mijn hoofd hoorde ik het gordijntje alweer schuiven. “Deze bijpassende slips al gezien?” Ik perste me uit het onmogelijke gewaad en keek haar verbaast aan. We gaan kamperen legde ik uit, de buurman zit an de macaroni onder mijn waslijn, dus ik denk dat ik de bijpassende string er niet bij hoef. Ik besloot dat het mooi was geweest, ook nog bikini’s passen was te veel van het goede. Doe ik dat volgend jaar weer, heb ik nog een jaar om moed te verzamelen…
Nb dit is een op de telefoon getikt blogje, excuses voor eventuele tik en spelfouten
