Soms is je leven zo vol, druk en zo ongelofelijk ingewikkeld. De druk van de tijd, je gezin en alle dingen die je doet. Je hoofd wordt overspoeld met informatie, links, rechts, midden, rechts rechts, giro 555, hier wateroverlast ?
Ineens zet je overal vraagtekens bij, je lijkt erger te puberen dan je eigen kinderen. Je zoekt naar antwoorden maar weet niet altijd in welk boek ze staan. Ineens valt het je op dat je dochters zich heel goed kunnen redden, vrolijke meiden en dan besef dat het in essentie zo simpel is. Maar waarom is het toch zo moeilijk om die momenten te zien, te vaak kijk je er overheen.
Vandaag had ik een afspraak met burgemeester Rehwinkel van Groningen voor de #aftertweet050. Dankzij zijn secretaresse en zijn chauffeur lukte het om tussen zijn drukke werkzaamheden nog even tijd te vinden. Deze blonde vrouw met paardenstaart is dan best even nerveus, maar dankzij een paar lieve berichten met precies de juiste woorden vooraf ging ik met gezonde spanning de Burgemeester tegemoet. En zoals ik al dacht het was een aangename ontmoeting , zo een waarbij je elkaar direct begrijpt en niet veel tijd nodig hebt.
Terwijl ik terug liep en blond aan het stunten was met mijn paraplu dacht ik nog even met glimlach terug aan het zojuist beleefde moment en dat allemaal door Twitter. Al rijdend de stad uit zie ik ineens bloed uit mijn vinger, onsmakelijk aflikkend (sorry je moet wat) rij ik door. Maar het risico werd toch wel heel erg groot dat er bloedvlekken op mijn met zorg uitgekozen jurkje zouden vallen, dus een noodstop op de parkeerplaats. Tas op schoot en zoeken, “bah wat een puinhoop heb ik weer in mijn tas,“ dacht ik, werkelijk alles bij me maar geen pleister! Maar uiteindelijk in mijn rijbewijs verstopt vond ik nog een kinderpleister, die zat daar al zeker 10 jaar in.
Het zien van die kinderpleister brengt ineens herinneringen boven, aan de meiden want wat hielp zo’n mooie gekleurde kinderpleister toch veel beter dan zo’n nare saaie bruine pleister. Ook op Twitter bezeer je je wel eens en dat is het heel bijzonder als iemand er opeens voor je is met zo’n mooie gekleurde pleister.