Het is warm, niet gewoon warm maar plakkerig warm. Dit kan niet goed gaan met al die hitte records. Ik kijk nog een keer op de weer app, inmiddels 80% kans op regen en onweer. Natuurlijk precies op de avond en nacht voor ons vertrek. Ik bedenk me hoe het inklappen van de vouwwagen zal gaan in de stromende regen en dat s’ morgens om 06.00 uur haha. Dat is nou niet bepaald de afsluiting van de vakantie die ik voor ogen had. 😉
Beetje ongemak dat hoort bij kamperen. Ik geniet vooral van het kneuterige als we gezellig onder de luifel zitten. Aangekleed met leuke lampjes, kleedjes etc. Terwijl ik zit te lezen komen onze nieuwe buren aanrijden. Het levert helaas geen leedvermaak op in de zin van mensen die klungelen met een tent opzetten enzo. Ze hebben een camper, geen gezellig kneuterig campertje maar zo’n enorme, eerder een vrachtauto. Zo groot dat ze alleen maar schuin op de plek kunnen. Deze mensen hebben me echt helemaal niets misdaan, maar ik kan het niet helpen, ik erger me nu al aan ze.
Wedden dat ze straks binnen zitten, airco en TV aan, vast ook zo’n belachelijk grote schotel op het dak etc. Dit heeft natuurlijk helemaal niets meer met kamperen te maken. Blijf dan thuis, mopper ik in mezelf.
We besluiten naar het strand te gaan, we zoeken de verkoeling op van de zeewind. Op het strand houden we familie beraad, wat doen we? Naast het verwachte weer helpt mijn gehoest, gesnotter en pijnlijke keel ook niet wat een paar dagen geleden is begonnen. We zetten alle voors en tegens op een rij en zijn eruit, we gaan naar huis. Nog een dag in de klamme hitte en daarna oppakken in de regen voegt niets meer toe aan deze tot nu toe heerlijke vakantie.
Het voordeel van onverwachts naar huis gaan is dat je tot het laatste moment vakantie viert. Om 19.00 verlaten we het strand en gaan we de boel inpakken. Het is nog steeds bloedheet, dus ik sta ik bikini de boel in te pakken. Onze nieuwe buren zitten inderdaad in de camper met de airco aan. Even later stapt hij uit, groet ons en zegt: “ Was heißes wetter ist he”. Ik denk van alles in woorden die ik beter niet kan opschrijven, het lukt me net deze woorden binnensmonds te houden. Ik antwoord in mijn gebrekkige Duits: “Ik vind Est Zehr schönes Wetter”, en glimlach breed en steek de duim op, mij zal je niet krijgen.
Dezelfde avond loop ik nog één keer naar de schildpadjes toe, nog steeds alles rustig, hopelijk komt het allemaal goed met ze.
Nog een laatste blik op mijn geliefde strand en zee en dan de allerlaatste spullen in de vouwwagen doen. Het is inmiddels al laat en nog steeds 30 graden, het voelt zo klam dat het me niet zal verbazen dat het zo alsnog gaat regenen.
De volgende morgen staan we vroeg op, het is nog 28 graden graden. Het was een bizar een plakkerige nacht maar toch nog redelijk geslapen. Voornaamste reden om vaker wakker te zijn was vooral mijn ergernis aan het gebrom van de airco van onze buren.
Niet veel later hebben we de vouwwagen ingeklapt en zijn er klaar voor vertrek. De buren slapen natuurlijk nog. Ik sta nog even in dubio, zal ik het doen? Nee dat is te kinderachtig Bianca! Geen broodkruimels op de camper van de buren gooien, dan worden ze straks wakker van alle vogels op hun dak. 😉
We rijden om 07.30 uur de camping af en vervolgens het dorpje uit. Net op tijd want ik zie de eerste bui al aankomen.
Op naar Drenthe. Uiteindelijk heeft de vakantie natuurlijk maar één doel, je waardeert je eigen huis weer optimaal. De rest van het jaar hebben we weer geboekt op een hele fijne locatie, met zelfs prive sanitair. Die zeebries moet ik er helaas wel zelf bijbedenken. Nog maar 365 dagen dan rijden we weer richting het zuiden. 🤗
Nb Dit is vakantieblog 2023 nr 8 en is op mijn telefoon getikt. Vergeef me eventuele tik en andere foutjes.