An de kant!

Wat is erger dan een elektrische fiets op een fietspad? Juist een elektrische fiets op een twinnyload. Op het fietspad jagen ze je omver, maar eenmaal op de twinnyload vormen ze het tegenovergestelde gevaar! Zij rijdt en Jan Lul ernaast leest de kaart. Vanaf de afslag van ons dorp rij ik erachter, bij iedere zijstraat staat ze op de rem, levensgevaarlijk sluipen ze als slakken door ons dorp, vast op weg naar ons mooie bos. Daar parkeren ze dan de auto en gaan ze fijn recreëren. Gesmeerde broodjes natuurlijk mee, nee stel je voor zeg dat de plaatselijke bakker er nog iets aan zou verdienen.

Mijn bloeddruk is inmiddels gevaarlijk hoog gestegen als ik wederom moet remmen omdat het echtpaar duidelijk nog even moet overleggen “nee we moeten toch rechtdoor”. Ik zie gewoon het hele plaatje gewoon voor me, zij het hoogste woord en hij trapt er maar achteraan met zijn in sokken gehulde voeten in de kaki kleur ANWB sandalen. Uiteindelijk kan ik afslaan als zij nog even gezellig doorkeutelen met een slakkengangetje. Alsof we in een Drents dorp niets te doen hebben en de hele dag een beetje in een hangmat onder de appelboom hangen. Uiteindelijk broes ik net iets te hard de oprit op en is mijn humeur er niet beter op geworden. Dus maar even afkoelen in het zonnetje onder de appelboom.

Uiteindelijk bleek de ergernis een broeikaseffect te hebben op mijn blonde humeur, niet alleen de aarde warmt op laat ik maar zeggen, dus stapte ik op de fietse om af te koelen. Tja en wat is er dan weer erger dan echtparen op elektrische fietsen tegen komen in het Drentse bos? Juist een identiek echtpaar wandelend met hun afgeritste Human Nature broek inclusief de rugzak. Het allerergste is die volmaakte “wij zijn zo prettig aan het recreëren lach”. Duh, voor mij is dat rondje fietsen pure overleving, dus: “an de kant!”, denk ik dan.

Maar dan heb je weer anderen die dat niet alleen denken maar heel schreeuwen zodat je je rot schrikt. Ik noem ze de “kijk mij eens hard in het bos fietsen mannen”. U herkent ze wel, dure fiets, complete uitrusting met oog voor detail. De sokken en schoenen die matchen qua kleur ook met het shirt en de ergsten hebben ook nog een polsbandje om. Die moeten wat compenseren denk ik dan. Ik ben dan geneigd met mijn shirtje omhoog te trekken zodat ze afgeleid zijn en dankzij de geklikte schoenen onderuitgaan met hun eigenwijze smoel. Maar ja dat doe ik natuurlijk niet, zo ben ik niet opgevoed…

Nb En nee, natuurlijk matchen mijn schoenen niet met mijn shirtje….

.