Na zo’n grijze bui, volgt vaak een hormonale explosieve bui, rood!
Woest, boos op alles en iedereen,
maar het helpt wel om de grijze bui weg te blazen.
Beter boos, dan verdrietig,
alleen voor de omgeving vaak wat minder, sorry.
Maar het zijn wel de buien waarin ik bergen kan verzetten.
Me kwaad maak over mensen die over de rug van een ander hun ideologie willen verkopen.
Ik dacht altijd dat iets wat privé was tussen 2 mensen ook privé hoort te blijven. Maar blijkbaar denken sommige mensen dat je dat niet hoeft te doen als het een zogenaamd hoger doel dient?
Zo’n bui waarin mensen niet aan mijn vrienden moeten komen.
Zo’n bui waarin ik me ontzettend erger aan mensen die anderen valse hoop geven over hun gezondheid door zogenaamde wondermiddeltjes te verkopen.
Zo’n bui waarin ik uiteindelijk de rust weer vind…..