Wie zijn “we”? Waarom klagen “we”? Wanneer ben ik tevreden? Wanneer zijn we tevreden? Wie zijn “we”?
Neem de winter, na 1 dag willen “we” dat het ijs dik genoeg is om te kunnen schaatsen. Na 2 dagen vorst roepen ”we” om de Elfstedentocht. Maar na drie dagen worden “we” depressief en willen “we” zon en eisen “we” dat de wegen weer begaanbaar zijn. “We” schreeuwen om lente maar als die eenmaal daar is klagen “we”dat het nog zoo fris is. Vervolgens zomer, 1 tropische dag en verzuchten de hitte en smeken om een buitje regen. Als de herfst dan eenmaal daar is we zijn “we” de regen zat.
“We” eisen schone wegen,schone fietspaden en schone stoepen. “We” eisen dat de treinen op tijd rijden. “We” zijn boos op de gemeente als de riolering overloopt bij een stortbui. Het lijkt wel of “we” geen enkel ongemak meer accepteren, laat staan dat we 2e worden op de WK.
Maar wie zijn “we” en waarom klagen “we” zo stereotiep, of lijkt dat maar zo? Waarom vinden “we” het fijn om net als de andere “we” te zijn? Waarom heb ik het gevoel dat ik altijd anders wil of moet zijn dan “we”. Of wil ik dat helemaal niet maar verzet ik me, om voor mij onduidelijke reden, tegen het “we” gevoel?
Ik en “we” altijd lastig…
Zeuren zit in onze genen denk ik. Oké ik mekker vrolijk mee over het weer. Gewoon omdat ik zo af en toe eens mekkeren heerlijk vind. NIks menselijks is mij vreemd. 🙂
Eisen is weer een ander verhaal. Er valt soms niet zoveel te eisen. Soms heb je mensen die vana alles eisen van de maatschappij omdat ze denken recht te hebben op iets.En het meer is dan nooit vol …. Daar kan ik slecht tegen ….