Home

Een groot deel van mijn leven zwierven deze strips, met in mijn beleving altijd roze pillen, door de badkamer, op mijn nachtkastje, in de tas.
Nog een wonder dat een vergeetkont als ik maar 2 kinderen heeft gekregen. Maar binnenkort slik ik de de laatste…

Ik weet nog dat ik het eerste doosje ophaalde, schaamte, zo’n beetje in cognito en hopen dat niemand me zag.
Weet ook nog dat ik heel bewust stopte in de hoop niet lang daarna zwanger te worden. Om ze vervolgens, toen het gezin compleet voelde, ze weer te gaan slikken.

Haat liefde verhouding had ik met die dingen. Shit, Heb ik hem nu wel of niet gehad. Zuchtend bed weer uit “Welke dag zijn we vandaag?” Kut gisteren ook al niet gehad. Geen nood 1 vergeten mag, snel beide achterover slaan.

Of er 1 dag voor de vakantie achterkomen dat je geen nieuwe strips meer hebt liggen. Smeek telefoontje naar de huisarts en apotheek.
Of de eerste keer doorslikken, ongesteld komt immers niet uit in de vakantie. Bij nader inzien komt het nooit uit eigelijk.

En dan komt een moment dat je geen kind in je buik hebt, maar toch in de wachtkamer zit bij de gynacoloog met gynacologische klachten, alleen het woord al.
Damn ik word oud denk je dan terwijl je een leeftijdsgenoot nog vrolijk met een dikke buik zit zitten waarin een kindje dartelt. En wat te denken van het stel wat in de wachtkamer zit omdat een zwangerschap maar uitblijft. Gewoon gaan zitten dus en niet zeuren Bianca.

Herinneringen komen altijd wel boven, en de misselijkheid komt haast spontaan weer op. Leg mijn hand op mijn buik, dat hier ooit 7,5 en 9,5 pond in paste ? Lieke was altijd aan het koprollen en Sanne deed al aan voetbal in mijn buik. Op de striae plekken kun je nog precies zien waar ze de scoorde. Ze vonden het beide zo heerlijk daarbinnen, baantjes trekken in mijn zwembadje, dat beide meiden de maximale tijd uitzaten.
Weet nog dat ik het heerlijk vond, eindelijk kunnen uitbuiken, mijn buikje niet meer hoeven te verbergen of in te houden.

Tja over een zwangerschap praten is makkelijk. Maar op de een of andere manier blijft het altijd nog wat vreemd om hiererover te praten.
Hoe gaat het? Prima, ik loop alleen leeg, tampon en maandverband houden het niet. Ik heb last van een tsunami, een vloedgolf. Maar dat zeg je niet, je zegt ik heb wat gynacologische klachten, last van vrouwenkwaal.

De industrie heef heel wat omzet door mij gehad de afgelopen jaren. Pakken zijn er doorgegaan, met vleugels, met sport elasticiteit, inbrenghuls, tampons in alle maten, leuke hippe verpakkingen. En wat te denken van een tampon net vleugels, moet zo’n ding opstijgen ofzo? En toch zie je alleen maar reclame’s met blije vrouwen, oh wat zijn we blij, een happy period.

Maar neem van mij aan er zijn leukere dingen te bedenken. Neem alleen al het plannen van een afspraak. Je wilt immers niet dat de dokter jou moet onderzoeken terwijl er net een dijk is doorgebroken. Aangezien er bij mij geen enkele regelmaat meer zit in wanneer de sluizen open gaan, was dat nog een knap lastige klus.

Enfin afspraak uiteindelijk gelukt, heeft de vaste lezer hier eerder kunnen lezen. Om de laatste maanden nog enigsinds prettig door te komen dus opnieuw aan de pil. Dit om mijn op hol geslagen eiermachine enigsinds in bedwang te houden. Ik bleef maar gezellige bedjes maken voor bevruchte eitjes die er niet meer zouden komen. En wat een rotzooi iedere maand.. En langzaam aan werd het al 2 wekelijks ( altijd al overijverig meisje geweest)

Nog even en dan hoef ik nooit meer zo’n roze pilletje om welke reden dan ook te slikken. Heb trouwens nooit begrepen waarom ze roze waren? Waarom niet blauw, geel of groen?

2 thoughts on “Waarom is De Pil roze?

  1. Zelf nog nooit een roze pil gehad, altijd een witte. Wel een constante is dat het altijd een soort ouderwetse vrouwennaam had. Ik vraag me dan af wat de marketingstrategie daarachter is.

Reacties zijn gesloten.