Home

Voor het eerst in 15 jaar Oud en Nieuw zonder onze vrienden. Het is 10 jaar na de nacht dat ik gebeld werd door mijn baas of ik wilde werken : “Bianca wil je naar het Brandwondencentrum komen er is een grote brand geweest in een café in Volendam, zeer ernstig”. Tien jaar geleden, maar het lijkt het gisteren. Er rolt een traan bij het lezen van het artikel vandaag in het AD van collega Leo, gek genoeg heel mooi. Trots op ons team, trots op wat we toen gepresteerd hebben, collega Leo omschreef het treffend “We zaten in een rollercoaster die pas maanden later stopte”….

Voor het eerst een nieuw jaar in een uitgedund lijf welke hopelijk wat meer met mij wil meewerken komend jaar. Met het slaan van de klok op twaalf, start ook mijn nieuwe functie voor het ZiROP, het Ziekenhuis Rampen Opvangplan. Kortom ik sluit een jaar af die in vele opzichten anders dan anders was, maar veel ervaring en enkele zeer goede vrienden rijker.

Maar net als altijd hebben de meiden traditiegetrouw de mand met kleine kadootjes geopend. Even de Action’s en de Zeemannen en voor een paar euro is er een avond plezier met knutselderijtjes. Ik dacht het over te slaan dit jaar nu ze 12 en 14 zijn, maar toen de jongste dochter vanmorgen zei: “Mama, we hebben toch ook weer een knutselmandje? ”, toch nog maar even snel naar de winkel gebroesd. We zullen onze vrienden nog wel even missen deze avond, de kadootjes roepen herinneringen op. Bij 1 van de vier kinderen deed zo’n pruts kadootje het natuurlijk niet, dus altijd nog weer met veel gemopper prutsen met batterijen.

Aan het begin van de avond kwam de helaas inmiddels bekende huilbui nog even langs, het leek een soort van afscheid van een moeilijk jaar. Terwijl ik dit blogje in elkaar pruts is de rest van het gezin buiten, vuurwerk afsteken. Ze genieten ervan. Zo trots op die meiden.  Zal zeker door mijn werk komen, maar ik heb bij vuurwerk  altijd gemengde gevoelens, maar om 24.00 uur dan ga ik natuurlijk ook naar buiten en dan geniet ook ik. Dan proost ik even naar de sterren en stuur in gedachten een wensgroet naar alle mensen waar ik graag even bij zou willen zijn, weet zeker dat ze hem ontvangen….proost.

One thought on “Van oud naar nieuw….omdat ik het kan

Reacties zijn gesloten.