Vakantie..dat fijn of niet?
“Heerlijk” vakantie voor het eerst sinds jaren vrij, echt vrij en dat bevalt goed. Moet ik vaker doen!
In plaats van de ene dag nog te werken en de volgende dag weg te gaan ben ik nu bijna een week vrij voordat we daadwerkelijk in de auto stappen. Maar ook nu, zo’n 2 dagen voor vertrek slaat de vakantiestress toe. Eigenlijk begon het vorige week al, want ik wil het zaikenhuus het liefst achterlaten met ‘n lege to do list, iets wat me eigenlijk nooit lukt. En dan begint het gedonder thuis en met een beetje geluk word ik vlak voor vertrek ook nog eens ziek of ik krijg een megakoortslip als vakantiecadeautje mee.
Zelfkennis.
Gelukkig begin ik dit type stress inmiddels te herkennen. Ik doe niet meer zo idioot als een paar jaar geleden, maar toch ..de was moet aan kant, bedden afhalen en verschonen, badkamer tip top, tuin netjes etc etc. Maar waarom moet ik dat toch allemaal van mezelf doen, voor wie ?. ” Wat doe ik mezelf toch weer aan? ”, denk ik dan. We wonen hier prachtig en dan gaan we weer een dag in de auto zitten om naar het zuiden te jakkeren. Zomers neem ik mijn eigen spullen tenminste nog mee. Dan proppen we ons hele hebben en houwen in de vouwwagen. Maar nu verruil ik mijn heerlijke bed, onze zalige tuin, onze nieuwe badkamer met mega ligbad, voor een kippenhok met waarschijnlijk harde matrassen. Ik vind bij voorbaat alles vies, drie dubbele hoeslakens, overal gaat eerst een doek over. Natuurlijk gaan de eigen kussens en dekens mee. Mijn eerste gedachten bij de aankomst, zijn steevast: “ wat een kutplek. “ Manlief loopt direct super enthousiast rond: “mooi plekkie hé? “ Hij kent me inmiddels en laat me eerst maar even rust. Zal niet de eerste keer zijn dat ik blèrend de caravan uitkom omdat ik de koekenpan of de kaasschaaf ben vergeten. En dat terwijl onze meiden zich altijd al voortreffelijk hebben gedragen als we op pad gaan. Ze zitten werkelijk altijd zonder mopperen al die uren achterin de auto, kanjers zijn het!
Ja al met al …is vakantie fijn.
Maar na jarenlange ervaring weet ik nu dat het erbij hoort, onderdeel van de vakantiestress die zich nu eenmaal meester van mij maakt. Nadat ik eenmaal mijn territorium heb afgebakend met wat eigen spulletjes en prulletjes, (ja ik ben zo muts die een tafelkleedje e.d. meeneemt!) en even heb bijgeslapen, kan ik eindelijk genieten van de vakantie…Toch wat geleerd in die 39 jaar 😉