Uit handen

Het is zover. Precies een jaar later moet ik wederom de controle even loslaten. Nogmaals een keer als patient in bed in “mijn eigen ziekenhuis” maar vol vertrouwen zal ik me vandaag weer laten verzorgen door mijn collega’s. Ondanks de pech vorige keer, geen angst, wel wat nerveus, vanzelfsprekend. Want tja dat is nadeel van mijn baan, ik denk wellicht iets te veel na 😉

Wat als er een deel compartiment stroom uitvalt juist van de operatie kamer waar ik lig? Of er knapt een stoomleiding? Of erger nog er breekt brand uit. Of door mijn getwitter knalt begeeft ons EPD het? Maar gelukkig ken ik de draaiboeken als geen ander en weet ik dat mijn collega’s excact weten hoe ze moeten handelen terwijl ik een uiltje lig te knappen.
En ja mocht er iets ergs gebeuren met veel gewonden, dan stellen we vanzelfsprekend mijn kleine ingreep even uit. Kortom meer dan trots op mijn collega’s.

Ook medisch gezien zal het me aan niets ontbreken. Ik ben in zeer deskundige handen vandaag. Bovendien is de beste co assistent van Nederland @docjop in de buurt dus slaap ik straks rustiger dan ooit.

Ik kijk nog even keer naar die gekke kleine navel die me zo nu en dan plat krijgt, maar vandaag was de laatste keer. Komende dagen even zorgen dat ik me geen nieuwe breuk til en dan tijd om de draad, er weer uit te halen ;- )

Voor nu zeg ik, trusten allen.