Gevoel volgen.
Nog een paar dagen en dan is het zover, de verkiezingen. Terwijl ik deze blog schrijf, luister en kijk ik naar het verkiezingsgala. Afgelopen weken kwam de politiek overal voorbij, op het werk, thuis, op feestjes etc etc. Als ik goed luister, dan stemt de grote meerderheid om mij heen uiteindelijk “op gevoel”. Ik hoor zinnen als, “stem ik gewoon altijd op” of “vind hem/haar wel sympathiek” of ze stemmen vanwege 1 specifiek standpunt van een partij.
Protest stem.
En dan de groep die stemt op een partij als protest? Ik rij in een Ford, ik vind het geen geweldig merk, maar ik rij erin als protest? “Ik ga niet stemmen, ze belazeren me toch.” Maar vervolgens de komende 4 jaar klagen en zeuren. En een partijprogramma lezen, ik heb het idee dat niet veel mensen dat doen, ik verbaas mij daar ontzettend over.
Meten met 2 maten?
Niet te vergeten, de gezondheidszorg vinden we o zo belangrijk, maar dan vooral hoeveel we zelf moeten bijbetalen. Gek genoeg, als we geopereerd moeten worden aan een knie, dan gaan we als een gek vergelijken, wie is de beste dokter, waar ben ik het snelste aan de beurt, waar kan het in dagopname? Maar niemand is geïnteresseerd in het karakter van de dokter, hoe die overkomt, of hij/zij een beetje lekker praat en kan debatteren. En of ze getrouwd zijn, of ze kinderen hebben, of ze een minnaar hebben, en al helemaal niet wat voor afval ze hebben in de vuilniszak etc etc.
“Hokjesdenken” vermijden.
We kijken dus vooral naar de kennis die hij/zij in huis heeft en naar hele praktische zaken als reistijd, wachttijd etc etc. Maar als het om het bestuur van ons land gaat, volgen we ons gevoel? Ik heb dat nooit begrepen. Als ik mijn hele leven alleen maar mijn gevoel had geluisterd, zonder mijn nuchtere verstand te gebruiken, ik geloof niet dat er dan veel van me was terecht gekomen.
We denken vooral in hokjes en plaatjes, we tellen 1 en 1 op als twee, zonder na te denken. Natuurlijk val ik ook met enige regelmaat in deze grote valkuil, soms heel hard zelfs. Maar ik blijf mijn best doen om het denken in hokjes te voorkomen.
