Home

Dag 8 en 9 Skivakantie.

De laatste skidag was er zelfs geen tijd meer voor een blog, goed teken dus. We zijn natuurlijk Nederlanders. We hebben er voor betaald, dus willen we tot de laatste minuut glijden in de sneeuw. Officieel konden we vandaag ook nog skiën. Maar aangezien je om 10 uur uit het huisje moet zijn doen weinigen dat. Kortom iedereen betaald een dag voor noppes, tja business hè.

Enfin de Engelsen laten deze laatste dag ook massaal schieten. Damn om 07.30 zaterdagmorgen staan we gewoon stil door hen op de Franse snelweg. Laat ze gaan skiën in hun eigen land. Vind dat ze op z’n minst gewoon in het vliegtuig kunnen stappen. Gezien de gemiddelde auto waar ze in rijden moet een ticket er wel afkunnen, ze hebben tenslotte zelfs Ryan Air.

Maar ik probeer de ergernis nog even achter me te laten en terug te gaan naar gisteren. Het was fantastisch weer op de laatste ski dag!! Terwijl ega en de meiden alle afdalingen nog een keer namen, leverde ik het laatste ski uurtje in voor een vitamine D kuurtje. Na deze laatste uren op de ski’s wilden vervolgens met z’n allen uit eten als afsluiting. Dus we trokken onze mooiste skipully aan en om 18.30 vertrokken we hongerig naar de pizzeria. Maar alles bleek “complet”.We probeerden het overal maar nergens konden we met z’n achten terecht. Dan maar pizza meenemen. De mannen hadden 1.5 uur buiten gestaan. Toen ze aan de beurt waren, ging de oven uit. Ze gingen sluiten. De mannen konden natuurlijk niet zonder prooi terug naar de hongerige vrouwen en kinderen. Uiteindelijk aten we om 22.30 patat, panini’s en kipnuggets. Nog nooit zo lekker gegeten 😉

Had ik het trouwens al gehad over foute mannen? Je kent ze wel, type skileraar maar ze zijn het niet. Ze hebben gewoon een berg van een ego zich heen. Als ze ook nog hun haar geverfd hebben kun je mij weg dragen en zo’n Sjonnie heeft dat nog niet eens door ook. Maar vergeet ook “de Anita’s” niet, met bontje en snowboots met hakje ( ja ze zijn er). Dit type gaat ook niet skiën, stel je voor dat hun haar uit de plooi raakt. Mijn vlechtjes zullen dan ook wel not done zijn 😉

Maar ik leer. Mijn ergenis maakt steeds vaker plaats voor verwondering, zo niet vermaak. Zo zeg ik niks over de mensen een Fiat multijet. Of over het tol systeem. Of over die mensen die hun roze/paarse skipak uit de jaren 70 nog steeds hergebruiken. Hou daar wel van, waarom vervangen, hij is nog goed 😉 Ik hou me ook stil over Volvo rijders met Volvo skibak, met extra GROTE letters Volvo op die bak. “Jaja we zien het wel, ik gun het je ook, echt.”

Oja en niet te vergeten, je hebt vrouwen achter het stuur en je hebt Engelse vrouwen achter het stuur. Invoegen met 60 km op de snelweg. Ik “snap” het best hoor meid, je hebt vakantie. Maar ik snap zo’n kerel ernaast niet! Dan sleur je je vrouw toch achter het stuur weg. Je hebt beloofd in voor- en tegenspoed, daar hoort ook bij het voorkomen van tegenspoed van omstanders. Bescherm ons tegen haar, please. Zeker zo’n slappe Engelse spencer James, zoiets zou Hugh Grant nu nooit laten gebeuren. Oja enne wanneer gaat Leco eens naar Engeland, hij kan zich uitleven daar. Alle vrouwen worden nu nog uitgedost met een “bobje”, ander model kennen ze nog niet, gouden handel.

Enne wist je dat een witte zaterdag erger is dan een zwarte? Er rijden ons zoveel Fransen tegemoet op de terugreis, dat de snelweg al snel veranderd in kilometers lang stilstaand blik. Die halen de witte sneeuw nooit. De pistes worden zo druk daarbij is het overvolle strand in de zomer hier niks. We lijken wel een stel mieren met elkaar, go with the flow. Ik doe mijn hele leven al mijn best “die hoop” te ontwijken maar soms ontkom je er niet aan.
Dan staat je nog maar 1 ding te doen, zorgen dat je voldoende lucht krijgt….

Mis trouwens wel alle mooie creaties zo in de winter. Allemaal ’n saaie skibak, kussentje achterin en thats it. Zomers knupp’n we tenminste nog onze hele huisraad bovenop het busje. En fietsen op, in, naast of desnoods onder de auto.

Oja voor ik het vergeet nog iets over de helden op de berg, dat zijn natuurlijk de skileraren. Ieder week een nieuwe groep van die onhandige klunzen. Kunnen ze het net een beetje, vertrekken ze weer. En het eindeloze geduld bij die koters van de skiklasjes, groot respect. Maar de held der helden is natuurlijk de dokter. Bij nood komt hij aangesneld op zijn sneeuwscooter met brancard. Zo nodig gaat hij zelf op de latten om je eigenhandig naar beneden te begeleiden. Waar zie je dat nu nog in Nederland? Ik heb het weer helemaal verkeerd aangepakt na mijn val. Na een kleine zelftest stond ik op, om
met de ski’s onder de arm de rest van de afdaling te gaan lopen, om 2 uur later uitgeput aan te komen. Gevalletje gemiste kans dus zo bleek later.

Intussen glijden de kilometers onder mij door en verdwijnt ook langzaam het vakantiegevoel om weer plaats te maken voor “real life”. Tijd om er weer iets van te gaan maken.

Nb Oja en wat betreft mijn duim? Kan er nog niet veel meer mee dan mijn duim opsteken en ermee zeggen dat het goed gaat. Dus ik denk dat daar de collega’s nog even naar moeten kijken as maandag.

One thought on “Onderweg terug

  1. Ondanks je vlechten .. ben ik blij dat je redelijk heelhuids thuis bent gekomen.
    Het is ook een erg onhandige combi.. blond ski glad ijs berg …

    Hoop dat je genoten hebt !

    Lfs van fam @Puurgenieten

Reacties zijn gesloten.