Vroeg
Vandaag was het weer vroeg opstaan, om 05.00 uur ging de wekker. Om 06.30 zat ik in de trein naar Amsterdam. De afgelopen maanden ben ik met enige regelmaat met de trein naar Amsterdam gegaan voor mijn werkzaamheden voor Stichting Kind en Brandwond. Altijd goed om mijn mede werkgroepleden weer te zien.! En Amsterdam verveeld nooit
Op tijd
Het streelde mijn Drentse egootje wel dat ik als enige op tijd op de afspraak was haha..( sorry mijn gewaardeerde collega kind en brandwonders, niet kwaad bedoeld hoor). Maar moet eerlijk bekennen dat ik de keren daarvoor steeds te laat was. Drie keer achter elkaar was het bagger met de trein, sneeuw, seinstoringen, blad, bevroren wissels, etc etc. Dus ik dacht, neem 2 treinen eerder moet het toch een keer lukken, resultaat half uur te vroeg! Yes eindelijk en mijn collega “Westerlingen” waren een half uur te laat, dus zomaar een cadeautje van een uur. Heerlijk een uur aan de cappuccino in Restaurant Dauphine om een uurtje Amsterdam aan me voorbij te laten gaan.
Niet ver.
Na een succesvolle en prettige vergadering ( en een uurtje winkelen natuurlijk 🙂 was ik al met al met al zo weer terug.
Moraal van het verhaal: Wat zijn afstanden nog? Zo sta je in A dam en zo rij je weer in Drenthe. Het noorden is niet ver!