Home

Een van de belangrijkste vaardigheden die je als verpleegkundige moet hebben is een bed opmaken. In mijn ogen misschien wel de belangrijkste vaardigheid. Ik vond dat ook al toen ik zelf nog als verpleegkundige werkte en ik ervaarde dat ook afgelopen dagen toen ik zelf in dat ziekenhuisbed lag te woelen.

Ik hoor u denken, een schoon laken over een matras trekken, dat kan iedereen. Maar bij het opmaken van een bed gaat het om zoveel meer. Het gaat om de aandacht die je geeft tijdens op het gewroet met de lakens. Het is vaak het perfecte moment om echt contact te maken. De patiënt is vaak ontspannen, gewassen,wondbehandeling achter de rug, het bed opmaken sluit vaak een zorgmoment af. Even bijkomen in een schoonbed, klaar voor wat er weer komen gaat.

Het bed opmaken is iets wat je 24 uur per dag doet in een ziekenhuis. Ligt u lekker? Zal ik even uw nachtkastje opruimen, kussen opschudden, bel nog binnen handbereik? Tijdens het bezig zijn in en rondom het bed, is de weg open voor een gesprek. Er is ruimte voor vragen, geruststelling, troost of informatie en uitleg geven, of gewoon een praatje. Dit zijn de momenten die blijven hangen, dit zijn de momenten waar het in de zorg om gaat.

Want wat is het heerlijk als je ’s morgens weer in een fris bed kunt stappen. Als voor de nacht je kussen wordt opgeschut en als je ’s nachts even wordt opgefrist. Zo fijn als er even aandacht voor je is.

Maar, alleen had ik een voordurend gevecht met het onderlaken. Het was kong-fu fighting in dat ziekenhuis bed. Het witte laken glierde alle kanten op over het gladde matras. Continu lag mijn onderlaken in toezel in mijn bed. Mijn voortdurend draaien en gehop in bed hielpen natuurlijk ook niet mee. En dan die klote onderleggers die overal liggen behalve daar waar ze moeten liggen.

Daar moet iets op gevonden geworden.! Zo’n produkt zal er zelfs al lang zijn denk ik. Gewoon hoeslakens met elastiek of iets met klitteband, maar in ieder geval iets wat blijft liggen. Dat is mijn eerste actiepunt zodra ik weer aan het werk ben. Zal waarschijnlijk een geldkwestie zijn, dus sponsoren zijn welkom.

Nb
Medical update 5e dag post OK:
Temp 38.0, goed te dragen pijn in de buik, hoofdpijn en rugpijn zijn ook nog altijd prettig aanwezig. Humeur goed. Labiliteit normaliseert. Alleen denken mijn buik en rug volgens mij dat ik nog steeds ongesteld moet worden, maar dat hoeft niet meer. Zal ze een SMS sturen misschien snappen ze het dan.

Geplaatst in: UncategorizedReacties uitgeschakeld voor “Kong-fu fighting” in het ziekenhuisbed.