Home

Terugfietsend van de gymnastiek met zowel voor- als achterop een vrolijk babbelend meisje, ze waren toen 2 en 4 jaar oud. Eenmaal thuis vulde ik de teletubbie bekers met roosvicee en de oh zo bekende tune klonk al uit de TV.  Mooie groene heuvels in een liefelijke wereld. In de keuken heb ik de radio aan terwijl ik wat fruit schil, dan ineens daalt de hardheid van het leven zwaar op mij neer als tot mij doordringt wat de nieuwslezer zegt. Wat moeten ze daar onvoorstelbaar bang zijn. Wat een leed, wat een onvoorstelbaar leed. “Hoe leg ik dit uit aan de meiden later?”  Ik kijk wat nog beelden als de meiden even in de tuin zijn vrolijk spelen, maar besluit het eerst bij de radio te laten, ik wilde de beelden domweg nog niet op het netvlies hebben van de meiden. Tranen van verdriet en frustratie wellen op en er is ongerustheid over de familie die in Amerika is. Wat zullen ze bang zijn. Wat waren we blij toen ze een week later alsnog veilig terugkwamen.

Toen de meiden eenmaal op bed lagen, durfde ik de beelden pas echt door te laten dringen. Hoe zorg je dat de angst niet voor je gaat denken. En toch betrapte ik mezelf erop me ongemakkelijk te voelen toen ik de eerste keer weer naast een moslim stond. Dit wil ik niet, dacht ik toen. De daden van een individu mag je nooit op de groep afrekenen. Zoals je een kind nooit op de daden van zijn ouders mag afrekenen. Zoals je een inwoner van een land nooit mag afrekenen op de daden van zijn volk.

En toch doen we het allemaal, ik ook. De ene groep tegen de ander. Op zich niet erg, het is  menselijk, maar het wordt gevaarlijk wanneer anderen gebruik gaan maken van deze gevoelens. Het wordt gevaarlijk wanneer mensen stoppen met nadenken en te gemakkelijk 1 +1 optellen als 2. Het komt door de Turken, de islam, door de Molukkers, de Marokkanen, de Surinamers, door de euro, door de regering, door het christendom, door de Polen, door te lage straffen, door Griekenland etc. Dan krijg je vanzelf de logica dat een Iranese minister roept “dat het droge weer door Europa komt”. Hoe komen wij immers aan al dat water nu?

Ja, er zijn problemen, grote ook. Problemen met de economie, criminaliteit, milieu, honger, oorlog en daar moeten we als individu wat aan doen. Door krachten te bundelen, een open debat aan te gaan, kritisch te kijken naar onszelf en te leren van de tijd die achter ons licht.

Met het starten van een oorlog zijn de bijna 3000 slachtoffers niet teruggekomen. Met de komst van animalcops is het dierenleed niet over. Eerst zoeken naar de oorzaak, waarom? Waarom zijn individuen in staat om zulke verschrikkelijke dingen te doen? De geschiedenis boeken staan er vol mee. En toch maken we iedere keer weer dezelfde fout door altijd maar te wijzen naar de groep in plaats van naar de persoon. De 9/11 slachtoffers, ze hadden allemaal hun eigen verhaal, net als zovele anderen die slachtoffer werden van zinloos terreur.

De duplo toren werd nog vele malen hoog gebouwd om vervolgens  weer omgegooid  te worden. Kinderen, ze krijgen meer mee dan je denkt.

2 thoughts on “Hoe leg je zoiets uit

Reacties zijn gesloten.