Home

Het jaar 2001 is een jaar die ik niet snel vergeten zal.  Op 01-01-2001 vond de fatale brand in Volendam plaats. Mijn baas belde mij  ’s nachts om een uur of drie. “Beste wensen Bianca, maarre..kun je komen werken? Nu? Ja Nu! Zet  de radio onderweg maar aan, hoor je het wel. “  We lagen net op bed, we hadden uitgezeten bij onze vrienden,  we hadden de kinderen net weer overgetild in hun eigen bed. Ik was net in de eerste slaap dromend over wat het jaar brengen zou.   

Om 03.10 reed ik met turbo de weg op om tegen 03.30 aan te komen in het Brandwondencenrum.  Het was een bijzondere nacht en de dag die daarop volgde was zomaar om. Halverwege de dag  gebaarde een collega naar mij dat ik even in de spiegel moest kijken. Bleek ik hele tijd met de nog doorgelopen make up van de vorige dag hebben te hebben gelopen. Maar iedereen was zo intensief aan het werk dat het niemand eerder op viel (van je collega’s moet je het inderdaad hebben)

Op 01-01-2001 kwam ik ’s avonds om 23.00 thuis. Er was nog visite thuis, “gelukkig Nieuwjaar”.  Oja is ook zo, het is Nieuwjaarsdag. De maanden die daarop volgden waren in vele opzichten indrukwekkend. Is het erg om te werken tijdens een ramp? De meningen verschilden daar nadien erg over. Ik vond het niet erg, het was goed om iets te kunnen doen. Niemand zeurde of mekkerde, gewoon werken, punt. Het bleken later vooral de “omstanders” te zijn die nog last hadden van de alle indrukken.  Zij die iets verder van het proces afstonden.  

Het was vervolgens zo maar 11-09-2001. Ik haalde onze oudste dochter van gymnastiek en thuis ging de televisie aan, de meisjes  riepen  “PO”.  Bij het zappen naar de juiste zender kwamen de eerste beelden voorbij, maar snel terug naar die irritante Teletubbies. Ik zette intussen de radio aan in de keuken, ik weet nog dat tijdens het koken continu tranen in mijn ogen had. De meiden gingen die avond extra vroeg naar bed met een extra kusrondje.  Vervolgens hele avond TV gekeken.  Weet nog dat ik dacht : “Hoe leg ik dit in godsnaam aan ze uit”. In de maanden daarna is nog heel vaak  een hoge Duplo toren gebouwd, omduwen  en Boem…en lachen dat ze deden. 

Hoe leg  je uit dat iemand werkelijk geloofd  hij beloond wordt voor de daad die hij verricht. Hoe leg je uit dat de familie vermoedelijk  trots is geweest.  Hoe leg je uit dat deze mannen ook gewoon ooit een lieve kleuters waren.  Maar waar ging het mis? Wat is het omslagpunt dat iemand daadwerkelijk terroristische  aanslagen gaat plegen. Hoe kan het dat daarna een groot deel van de wereld verlamd door angst hele rare sprongen gaat maken. Hoe leg je uit waarom 09/11 zo’n enorme indruk heeft gemaakt, zo veel  meer dan de Tsunami, een paar jaar later met tweehonderdduizend doden.

Hoe leg ik ze uit dat vanavond om 21.00 uur alle ogen gericht zijn op een man die een speech houdt op Ground Zero. “ De Partij voor de Vrijheid kiest voor zero tolerance”.  Hoe leg ik uit dat ik mama zich afvraagt hoeveel van de mensen die nu allemaal een mening hebben en zo verschrikkelijk hard schreeuwen, ook daadwerkelijk echt het partij programma hebben gelezen van de PVV.  Hoe leg ik uit dat 1 + 1 in dit geval absoluut geen 2 is.

Ik heb nog heel veel uit te leggen…

2 thoughts on “Hoe leg ik dat uit?

  1. Welkom in de wereld van de mediacratie, waarbij het consumeren van meningen om er zelf één te kunnen vormen is verworden in het aanhoren van one-liners en omgebogen waarheden. Bijna niemand neemt de moeite meer om zelf de waarheid te achterhalen, ook al ligt die letterlijk op de stoep, naast al die andere waarheden. Je hoeft de kinderen alleen uit te leggen waar ze de waarheden kunnen vinden. Als ze verstandig genoeg zijn en praten met papa, mama, klasgenoten en vrienden, dan zijn ze in staat zelf een mening te vormen en een eigen waarheid te ontwikkelen. Deze zal in aanvang dicht bij de mening van mama en papa liggen, maar gaandeweg zul je zien dat er afwijkingen ontstaan. Dat is mooi, als ze maar ontstaan zijn op basis van eigen mening en overtuiging.
    Dus lieve Bianca, wees vooral niet ongerust maar blijf praten!

Reacties zijn gesloten.