Home

De ene groep maakt zich druk om het feit dat een andere groep zich er druk om maakt. De ene groep voelt zich gediscrimineerd, de anderen voelt zich aangesproken omdat zij daarop aangesproken worden terwijl zij daar überhaupt nooit zo over hebben nagedacht.

Er zijn groepen, mensen, die worden gediscrimineerd, iedere dag weer. Alleen al omdat er politieke partijen zijn, die ze als groep uitsluiten. Als je maar lang buitengesloten wordt door een steeds groter groep, kijkende naar de peilingen, dan ervaart de groep zich vanzelf eerder gediscrimineerd, ook wanneer dat niet aan de orde is.

Zolang we denken in groepen, in rassen, die er niet bestaan, komt er nooit een einde aan discussies als deze. In die zin bestaan er in mijn ogen geen groepen of rassen, we verschillen enkel in uiterlijke kenmerken. Alsof onze karakters en gedragingen zijn af te leiden op hoe we eruit zien?

De afgelopen dagen heb ik me afgevraagd, waarom voelt de ene groep zich aangesproken en de andere groep zich zo aangevallen? Hoe kan het dat we toch steeds weer in groepen gaan denken, er wederom wij/zij discussies ontstaan? Waarom reageren als een gebeten hond als er vraagtekens worden geplaatst bij een gebruik, of ze nu terecht zijn of niet.

Misschien wel omdat de grote meerderheid blijkbaar niet meer denkt in groepen op basis van uiterlijke kenmerken. Zich dus niet meer kunnen inleven in anderen die het wel zo ervaren? Dat zou positief zijn, want de eerste oplossing voor racisme is dat we beseffen dat er geen verschillende rassen of groepen zijn, in mijn ogen. Maar dat verklaart dan weer niet waarom bepaalde politieke partijen het zo goed in de peilingen doen?

Het is hoe dan een verkeerde discussie, een verkeerd debat, op de verkeerde plaats, over het verkeerde onderwerp, soms op een verkeerde toon. Soms ook ludiek, soms verbindend, maar soms ook tenenkrommend.

Ik ben geboren als Bianca Blauw, maar de meesten kennen me natuurlijk als Bianca Habing, ik vind wat dat betreft een naam al net zo onbelangrijk als een kleur, welke dan ook. Het gaat om mij, niet om hoe ik heet, of hoe ik eruit zie.

En ach, wat ik er van vind, schreef ik al eens op in 2011.
Sprookjes bestaan, gelukkig wel…
http://biancahabing.wordpress.com/2011/05/22/sprookjes-bestaan-wel/

20131024-221155.jpg