Home

Afgelopen weekend werd ik zieker en zieker. Dus contact met het ziekenhuis opgenomen. Toen mijn gynaecoloog zondag voorstelde dat we toch maar weer naar de operatie kamer moesten gaan, schrok ik niet, integendeel ik vond het prima. Ik voelde al 2 dagen dat mijn lijf dit op eigen krachten niet ging oplossen. Toch ook maar gewoon een mens dus en geen superwoman.

Ik werd direct opgenomen. Bij terugkomst wederom op afdeling 2B zeiden ze direct tegen me ‘ hé,  jij hangt bij ons in de koffiekamer”. Mijn dagboek die 2 weken geleden verscheen in het Dagblad van het Noorden, hing hier? Natuurlijk was ik een beetje trots maar ik werd er ook wel een beetje verlegen van, was zo leuk om te horen. Uiteindelijk de gele haute couture weer aan getrokken en om 15.30 werd ik naar de OK gereden. In drie weken drie keer een ritje in het bed door het ziekenhuis. Maar weer vol vertrouwen. De anesthesist stelde me direct op mijn gemak en na overleg koos ik wederom voor een ruggeprik. Dit keer geen pech, in een keer goed. Deze keer voelde ik mijn benen wel warm worden even daarna was het gevoel en de controle weg, rare gewaarwording.

De sfeer was goed, iedereen was super lief voor me. Ik keek met verbazing naar die benen hoog in de beugels waren die van mij.? Tja live twitteren op OK viel tegen aangezien beide armen gestrekt op de armtafels lagen. Links infuus, rechts bloeddruk meten. Ik probeerde nog met mijn neus te twitteren maar dat viel tegen. Maar nog wel wat kiekjes gescoord. (wees niet bang geen detailfoto’s ) Hoogste tijd dus voor twitter met spraak applicatie. Want ook mijn twitterende gynaecoloog had natuurlijk geen handen vrij om te tweeten. Bovendien moet je zo’n telefoon dan weer steriel verpakken, wat een gedoe. Uiteindelijk verliep de OK  ‘bevalling van het tophematoom’  prima, ook zonder twitter.  Ik zal jullie de details van het operatieverslag besparen.

Daarna nog even verkoeveren, met een verdoofd onderlijf, flink koortsig, maar ik lag uitstekend verzorgd na te bibberen. Links naast me een hele zieke meneer na een grote operatie. Rechts een blije moeder die middels een keizersnede moeder werd. Mooi gezicht om vader trots met zijn kind in een wiegje voorbij te zien gaan. Veel leed en vers geluk allemaal in een ruimte. En dan tel ik mezelf ook bij de gelukkigen. Ik was zo dankbaar dat er direct actie werd ondernomen en dat ik nu eindelijk kon beginnen aan mijn herstel.

Langzaam kwam gevoel en beweging terug maar net niet snel genoeg om zelf te kunnen plassen. Een echo van de blaas liet 550 ml zien en dus volgens protocol eenmalig catheriseren. Weer zag ik alles weglopen in een zakje en je voelt niks, weird. Maar gelukkig haalde ik later die avond mijn plasdiploma weer voor het zelfstandig kunnen plassen

Nu het ‘nageboorte’ nog en de infectie definitief verslaan met antibiotica infuus zodat ik eind van de week weer richting huis kan. Maar nu al is een dankwoord op zijn plaats voor alle bezorgde, lieve, aardige tweets, kaartjes, bezoek en telefoontjes. Dank aan mijn collega’s in het ziekenhuis, zowel op de OK als hier op de afdeling, als mijn eigen collega’s, ze zorgen Top voor me.

In het byzonder dank voor de anesthesist en voor mijn gynacoloog J.M. van der Ploeg ( voor de twitteraars beter bekend als @jmvdploeg). Dankzij jullie ging ik lachend de operatie kamer in en kwam er opgelucht en dankbaar weer uit. Nu kan het herstel echt gaan beginnen : – )

8 thoughts on “Drie maal is scheepsrecht.

  1. Eindelijk! Ik hoop dat je nu voorspoedig zult herstellen!!! Heel veel sterkte en energie gewenst zodat je snel weer beter bent.

  2. ..pfft..

    Hopen dat je nu snel weer zwaait en dan niet omdat je weer naar de OK moet !
    Ik merk wel aan je verhaal dat je veel te veel weet van het ziek zijn …niet echt uit handen geven van de zorg he ? blijft lastig he….
    Heel veel beterschap oet Ann’n

    Peter

  3. Hey Bianca!

    Ik heb je toch maar even opgezocht na al die reclame over jou in het DvhN!
    Tjonge, wat maak je wat mee zeg!
    Ik wens je van harte beterschap toe! Pas goed op jezelf!

    groetn oet stad van Alyda

  4. Hallo Bianca!

    Jouw verhaal wat betreft jouw ervaringen met een baarmoederoperatie in het MZH treffen mij en zijn zo herkenbaar! Ik ben sinds gisteren net weer thuis van de 4e opname op afdeling 2B in het Martini. Op 14 december jl. werd ik geopereerd door J.M. van der Ploeg. Baarmoeder en eierstok verwijderd. In de nacht van 15 op 16 december spoedoperatie ondergaan. Wat een geluk dat Van der Ploeg dienst had! Mocht na 9 dagen weer naar huis. Helaas op 30 december opnieuw opgenomen met een bloeding. Wederom perfect geholpen door Van der Ploeg en supergoed verzorgd door de toppers van 2B. De 31e op de valreep weer naar huis. Daarna op de 4e januari opgenomen met hevige buikpijnklachten, weer op naar 2B. Na een aantal dagen weer naar huis, maar wat een pech opnieuw opname vanwege buikpijnklachten. Wat weer een geweldige ontvangst op 2B en wederom bijzonder goede zorg van J.M. van der Ploeg. Alleen dat maakt al dat je je beter gaat voelen! Gelukkig ben ik weer thuis en het herstel kan nu beginnen.
    Ik hoop dat het goed met je gaat en zoals je zult begrijpen, beaam ik jouw positieve ervaringen zowel wat betreft J.M. van der Ploeg en de verpleging van 2B.
    Laat de geplande bezuinigingen die weer moeten worden doorgevoerd binnen het Martiniziekenhuis niet de mensen treffen met hart voor de patienten!

    Groet Caroline

  5. Dank voor je reactie. Zal afdeling 2B ook mooi vinden om te horen! Mooi dat mijn verhaal ook wat voor jou betekende. Ik wens je een heel goed herstel toe ! Hopen dat het nu zonder problemen gaat verlopen. Groet Bianca

  6. Pingback: Bijna klem « BiancaHabing's Blog

Reacties zijn gesloten.