“Zoals je de narcose ingaat kom je er ook weer uit”, dus ging ik wederom lachend naar de operatie kamer. Gelukkig niet ernstig zo’n navelbreuk enzo, slechts heel vervelend en domweg geen keuze, dus dan maar lachend. En ik voorkom met het dichten nu hopelijk een hoop ellende in de toekomst dus verstand op nul en liggen. Ik ging met een glimlach de narcose in, vol vertrouwen in mijn collega’s die stuk voor stuk meer dan aardig voor mij waren vandaag. Dank jullie wel.
Maar eerst lig je daar dan vooraf, wachtend op wat komen gaat. Vooral de afgelopen weken en maanden kwamen voorbij. Toen ik daar eenmaal in het ziekenhuisbed lag en even helemaal niks hoefde, sloegen ineens de zorgen van afgelopen tijd op mij neer. Ik werd ondanks het lachende inslapen dan ook wakker met tranen. Onbedwingbare tranen, die de collega’s op de recovery wellicht lieten schrikken. “Heb je pijn?”. Gelukkig kon ik, suf als ik nog was, uitleggen dat het juist heel goed met me ging, het waren gewoon de tranen van afgelopen tijd.
En dan staat @docjop vervolgens gewoon aan je bed om je gerust te stellen en kun je alles weer los laten en verder je roes uitslapen. Met vervolgens nog een geruststellende blik en woord van de chirurg was ik wederom in diepe slaap.
Tranen beginnen te drogen, herstel kan beginnen. Het was vandaag precies een jaar geleden dat ik wederom hoopvol begon aan herstel. Helaas liep het toen tegen en kwamen er afgelopen jaar wel heel veel zorgen op mij af. Ik zie vandaag dan ook als een afscheid van een jaar waarin de zon domweg te weinig scheen. Nu tijd om de wolken weg te halen die het schijnen belemmerden. Maar eerst herstellen en heel veel slapen…
Maar desondanks was afgelopen jaar ook een hele waardevolle, het toonde me vriendschap op een manier zoals ik deze nog niet kende. Als ik de waarde in geld kon uitdrukken, was de financiële crisis in één klap voorbij.
NB
Helaas drie keer was geen scheepsrecht. Ook nu geen live twitter verslag van de operatie, jammer maar helaas, maar ik vind het wel goed zo, geen nieuwe pogingen, dan maar niet 😉
Suc6 met het herstel, de eerste stap ís al weer gezet! Positieve kijk hoor! Groet, Ineke
:S …Hoop dat de tranen je helpen om de spanning er iets af te krijgen #ingoedehanden .. en wat super dat dan net docjob nog ff aan je bed staat
Beterschap !
Lfs oet Annen