“Doe maar”, zei ik onlangs tegen mezelf. “Doe Maar gewoon, wat kan jou ’t schelen”. Het zijn de momenten in het leven waarop je de twijfel opzij legt, de “jamaaren “, noem ik ze ook wel. Voor iedere situatie zijn ze te bedenken, deze jamaaren kunnen je totaal verlammen , als je niet oppast dan vergeet je te leven.
Steeds vaker pas ik de “Doe Maar” methode toe. Ik was toen 13, nu is zij is dat. Als moeder zie ik dagelijks vele “jamaaren” op de weg, maar steeds vaker schuif ik ze aan de kant. “Doe maar meid”, dat kun je.
Van die vragen waar je over na moet denken. Afwegingen maken, eindeloze voor- en tegen argumenten, je komt er niet uit. Dus denk ik steeds vaker “Doe Maar”.
Radeloos; Smoorverliefd; Is dit Alles; Pa; Nachtzuster, zonder het fijne ervan te weten zong ik als 13 jarige alle nummer luidkeels mee. Toen nog niet wetende, dat de dertigers van toen zongen over de levenservaring die ons te wachten stond.
Nu zelf veertiger, wederom luidkeels meezingend weet ik eindelijk waar ze toen over zongen. Dankbaar dat ik ze niet zong als dertiger zoals zij toen waren. Ik sta nu als veertiger zoveel meer stabieler in het leven, maar desondanks stroomt het verlangen als geen ander. Van die momenten dat de tijd geen enkele invloed lijkt te hebben.
Een baard, een rimpel, ze doen niks af aan stralende ogen, lichaamstaal en houding. Ik moet het toegeven, mannen hebben daarin een mega groot voordeel. Geen spat veranderd en alleen maar mooier geworden…Of maakt liefde blind? Nee toch?
Vind die Vrienten er anders niet knapper op geworden hoor 😉 Misschien even bij Pearl langs? #veertiger
Hmmm zou het? Nee toch 😉 maar dan ben ik dus zelf toch ook echt ouder geworden ….
Ooo niet mee eens! Hij ziet er nog geweldig uit! Ernst ook! Heb je niet gezien gisteren en we stonden denk ik aan de foto te zien vlak bij elkaar.