Home

Wat is ze mooi. Ze staat staat zo sprankelend in het leven. Vorige week werd ze 15 jaar oud, de dagen dat ik me als moeder besef hoe snel de tijd gaat. De kunst is om de tijd los te laten en te leven in het moment.

Maar de wekker gaat vroeg, 5 dagen in de week en ze staat gewoon direct op. Als ze klaar is om te vertrekken roep ik: ” Zou je geen muts op doen?” Nee mam. “Heb je je mobiel, sleutels en portemonnee” Jahaa mam. In het donker, fietst ze om kwart over zeven, zonder mopperen de kou in. Veertien kilometer lang, in haar mooie grijze jas.

Lieve vrienden en vriendinnen om haar heen. Voetballend door de zaterdag, sta ik trots aan de zijlijn. Duits, Frans ze leer het gewoon ondanks dat ze mijn wiskunde knobbel kreeg.

Ook met beugel een stralende lach, een lach die ze geen ander weet over te brengen aan mij die iedere dag zo van haar geniet. Iedere dag wordt ze meer zij en minder mij, en zo hoort het…

20131207-211733.jpg

20131207-212131.jpg

One thought on “15

Reacties zijn gesloten.