Het heeft er vast mee te maken dat ik een dochter ben van een politieman en badjuffrouw. Het zit gewoon in mijn genen, ik kan er niks aan doen. Op vakantie of niet, het overkomt me iedere keer weer. Anderen zullen me misschien wel Miek Paniek noemen. Maar op de ene of andere manier zijn de hulpdiensten altijd in mijn omgeving. Het begon al als kind toen ik opgegroeide tussen de zwaailampen wonend naast het politiebureau in een dienstwoning van de Rijkspolitie.
Ik dacht na de hotelbrand en het noodweer wel weer genoeg mee gemaakt te hebben deze vakantie. Toch kan ik niet ontkennen dat het hier echt kurkdroog is, ondanks de bak regen die een paar dagen geleden hier viel. Dat was uiteindelijk maar een druppel op de gloeiende plaat natuurlijk. Niet voor niets dat het gevaar voor natuurbrand hier nu levensgroot is. We werden gewaarschuwd door de locale pompiers.
Uiteraard is BBQ’n niet toegestaan. Sowieso wel handig voor mijn rust. 😉 Anders moest ik iedereen er hier weer op wijzen dat je een BBQ nooit met vluchtige stoffen moet aansteken. “ Vous use aanmaak bloquer pour allumer le fue, non liquide!
Na het slechte weer eerder met de hoosbuien is het nu strak blauw, de zon schijnt dat ie barst. Dus ik hoop echt dat iedereen een beetje oplet hier om nog meer bosbranden te voorkomen. Het veranderende klimaat wordt wat dat betreft steeds zichtbaarder. Daarbij staat er ook nog een hele harde aflandige wind.
We zitten ontspannen aan het strand. Regelmatig komen er reclame vliegtuigen over zee met een boodschap achter zich aan. Lekker goed voor het milieu mopper ik. Onzinnig dat we dat nog steeds doen anno 2022. Nou ja wel handig als communicatie middel als er echt brand is, bedenk ik me. 😉
Enfin ik probeer verder te lezen in mijn boek totdat ik zie dat de reddingsbrigade weer eens iemand uit zee moet halen. Niet handig om met een reuze opblaas-flamingo in zee te gaan met harde aflandige wint. Sukkels! Het lijkt soms wel dat we als mensheid gewoon niet willen leren. Ik kom hier al bijna 20 jaar en iedere keer gebeurd het weer met aflandige wind.
Maargoed dat ik hier geen badjuf ben grinnik ik in mezelf. Ik had het zo opgelost dat gedoe. Ik zou rondlopen met een prikker en die opblaasdingen gewoon lekprikken. 😉 En dan met een enorm smile zeggen: ‘ Service gratuit, pour votre sécurité! ‘. Ik zou totaal ongeschikt zijn als Baywatch wat dat betreft. Een paar jaar geleden werd een jonge knul door de reddingsbrigade gered en dezelfde gast ging er een uur later weer in. Pislink zou ik zijn, hoezo deëscalerend optreden. Ik zou hem een enorme schop onder zijn kont geven en een draai om de oren toe. Vervolgens hetzelfde bij de ouders: Let op je kind inplaats van op je telefoon te koekeloeren! Maargoed daarom werk ik hier ook niet en kom ik hier als toerist lekker ontspannen. 😉
De reclame vliegtuigen boven zee komen er weer aan. Het zijn wel piloten met stalen zenuwen zoals ze die kleine vliegtuigjes als het ware door de sterke wind laten dansen. Ik let zo op het sterk balancerende vliegtuigje dat ik de tekst die hij achter zich aansleept nog niet eens gelezen heb. “Feu d’artifice ce soir! “
Zijn ze nu helemaal gek geworden! Ik dacht dat vuurwerk verboden was vanwege de droogte. Wie is de burgemeester hier? Ik ben in staat om aan te bellen. ‘ Vous wel helemaal lekker? Le risque d’incendie is enormus beaucoup groot!’ Maar uiteraard doe ik het niet, mijn gezin zou zich weer dood schamen. Bovendien is het vast een foutje. Dit spandoek lag natuurlijk al klaar en is gewoon niet afgebeld.
Nb Deze vakantieblog is op mijn telefoon getikt. Vergeef me eventuele tik en andere foutjes.