Een uitnodiging voor een voetbalwedstrijd
Aahh gezellig ‘n berichtje van Henk de Haan, mijn ietwat ingedutte energielevel na een hectische periode kreeg direct een oppepper door het aanstekelijke enthousiasme van Henk. Ik leerde Henk kennen toen hij ruim twee jaar geleden zonder aarzelen direct ja zei toen ik hem vroeg of hij mee wilde lopen met De 4 mijl van Groningen. Henk liep vervolgens mee in het charity-team voor de kindvriendelijke verbandwisselkamer in Brandwondencentrum Groningen. Toen ik het bericht las, of ik meewilde naar een wedstrijd van FC Groningen dacht ik aanvankelijk: “dat klopt vast nait.” Henk heeft vast, in zijn overmatig enthousiasme, het verkeerde knopje ingetoetst. Waarom zou hij een voetbalblonde vrouw zonder enige voetbalstadion-ervaring meevragen naar dé derby van het Noorden in de Euroborg? Eeeh ik bedoul natuurlijk het Noordlease Stadion.
Klopt dat wel?
Dus ik stuurde een berichtje terug. “Moi Henk, wat aordig ja, moar waist wel zeker dast mie bedoulst? Ik wait niks van voetbal ja?”. Waarop Henk mij overtuigde dat ‘t echt geen type foutje was. Het werd helemaal leuk toen ik las dat ook oud collega Ad van Beilen meeging. Ad liep samen met Henk en vele anderen zijn longen uit zijn lijf bij de 4 mijl en dat allemaal voor de kinderen op het brandwondencentrum. Ik ben hen en alle anderen nog steeds zo dankbaar! Een soort van mini-reünie, na de Groningse 4 mijl nu in het Groningse stadion bij de FC.
Wat mot ik an?
Een paar minuten nadat ik ja had gezegd sloeg de schrik me om op hart. “Wat moet ik aan?”, dacht ik in paniek. Ik heb geen tot weinig voetbalstation ervaring, het laatste wat je wil is over-dressed of under-dressed zijn. Of op sien Grunnings: teveel klaaieroazie, te noakend, te schier of te slodderachteg.
Dus ik vroeg ik Henk om advies. “Henk veur dat ik kom anbroez’n in ’n bloot jurkje en de handen mie pippern van de kôlle, wat ken ik ’t beste an doun? Ik heb ja gain ervoaring mit stadioons enzo.“ Waarop ik het advies kreeg: “Most die waarm ankled’n ’t kan fris weez’n in ’t stadion.”
Nou dat heb ik weer mooi veur’n kander, dacht ik, hoe ga ik dat in hemelsnaam oplossen. Mijn nieuwe charmante jurkje, zelfs gecombineerd met thermische kousen, was dus geen optie. Lichte paniek sloeg toe. Want ik ben altijd enigszins onzeker over de verhouding van mijn lichaam en het aantal kilo’s. “Waarm antrekk’n’’, zorgt toch zeker voor enkele centimeters extra omvang. Het laatste wat je wil is eruit zien als een geribbeld Michelin mannetje, dus ski kleding, fleecejack of iets uit de ANWB winkel was uitgesloten.
Waarm aantrekk’n
Het was tijd voor hogere wiskunde, laagjes is dé oplossing bedacht ik me. Dus geen spannend undergoud moar lang thermogoud. Daar overheen‘n dun naadloos hempie,’n t-shirtje extra erover en voor het oog eindigen met ’n glanzend satijnen soepel vallend en laagjes verhullend finale stuk. Vervolgens probeerde ik, met alle extra lagen, zo goed als het ging in mien jeans te kroep’n. Na enigszins een worsteling, waarbij ik terug dacht aan de reclame scène waarbij de jeans in bad werd aantrokken was het dan toch gelukt. Vervolgens onder het blazertje nog een dun vestie en ik ben was er klaar voor. Nog even een snelle test of mijn jas nog wel over alle lagen paste, maar ook dat lukte nog net. Enigszins stram en gehinderd door mijn ‘lucht isoleert’ strategie vervolgens snel in de auto en noar Grunn broez’n.
Spiekerboxe
Eenmaal binnen in het stadion was het nog even wachten op Henk. Je verwacht het niet bij zo’n snelle man ;- ) maar dat gaf mij even de tijd om een snelle scan van de omgeving te doen. En tot mijn schrik zag ik toch enkele dames met pumps, kousen en sjieke jurkies voorbij komen. Een groot contrast met mijn dubbelloags jeans outfit met bontlaarsjes. Maar nog voordat ik bijna begon met hyperventileren bedacht ik me dat deze dames vermoedelijk de sky-box ingingen en er met een glaasje wijn vermoedelijk waarmpies bijzaten ver weg van de tribune. Vervolgens zag ik ook in ains mannen in pak, slik. Zou ik het dan gewoon verkeerd hebben begrepen? Het is toch nait zo’n feestje? Woist ja wel, as ‘n hoane mit stront aan de pootn of as tuden dei ’t pronken mit heur tuutaai?
Maar net op dat moment kwam Henk eran en sloeg mijn hart een sprongetje van blijdschap…Henk had gewoon sien prachtige broeznnn sweater an en ik voulde mie direct helemoal thoes met mien spiekerboxe an.
Noordeling
Het was direct gezellig mit Ad en Henk. Al keuvelend gingen we richting ’t stadion en onderweg besefte ik dat ik met ‘n legende op pad was. “Moi Henk, gouwedageem Henk, Moie Henk, Hé Henk”. Eenmaal in het stadion namen we plaats de Groningse groende stoeltjes. Mijn dochter had me inmiddels wat namen van spelers ge-appt, zodat ik iets minder voetbal blond overkwam. Moar Henk had ‘t al laank in de gaten en gaf me een braifke met de namen van de opstelde elftallen. Ik besloot maar niet te zeggen dat ik Friese moeder heb. Bovendien ligt mijn hart als Drentse vaak meer bij het Groningse en voel ik me bovenal Noord-Nederlandse, dus dat neemt Henk me vast niet kwalijk.
Geschreeuw en gebulk.
Eenmaal in het station keek ik mijn ogen oet. Het blijft indrukwekkend en dankzij het aangename gezelschap vielen de drukke voorgaande weken heerlijk van mijn schouders af. Na een indrukwekkend schouwspel in het Z-Zide vak volgde de aftrap. Tik, tak, wow wat gaat het snel. Na 5 minuten helaas al de bal in het verkeerde doel. Vervolgens gele kaarten, rode kaarten en uiteindelijk nog 2 doelpunten. De Friezen feesten zo’n beetje het dak eraf en op de Groningse tribune was begrijpelijk ook enige teleurstelling waar te nemen zich uitend in enige boosheid en zelfs woede. Met name de scheids en de trainer ontvingen nogal wat feedback met een opbouwend karakter, laat ik maar zeggen, ’n hoop geschreeuw en gebulk.
Kop d’r veur FC
Ondanks alles heb ik genoten, aordige mensen, mooie club, mooie sfeer, mooi Grunn…Samenvattend: de wedstrijd was veur de FC nait te best, moar tammoar, t is nait aans. Ik heb altijd wel ‘n kloet in de strotte veur de verliezende partij. Ik hoop dat ze komende dagen weer een beetje op de kloet’n kom’n, gewoon kop d’r veur holl’n . Om het mit Henk te zeggen: nait soezen moar broezen.
