Home

Het blijft het mooiste vermaak op de camping. Kijken hoe andere mensen aankomen en vertrekken. Het gehannes met het opzetten en hoe bij vertrek de laatste handdoeken in de kofferbak gepropt moeten worden.

De aankomst van onze achterburen gaf dit jaar weinig vertier helaas. Een campertje, dus geen verhitte discussies waarbij de mensen elkaar met de tentstokk’n om de oren slaan. In plaats daarvan een Spaans gezin, drie kleine kinderen maar geen enkel gedoe. Dakje omhoog, klep open, tafeltje eruit, 2 stoelen en 3 krukjes en dat was het. Saai in de hoogste vorm dus, ondanks het verwachte Spaanse temperament.
Anders dan me afvragen waar ze in godsnaam gingen slapen met 5 man in dat petit bussie kwam het helaas niet. Overdag hoorden en zagen we ze ook nauwelijks. Nou ja, dacht ik, we hebben er ook geen last van.

Na een week lijkt hun vakantie erop te zitten. Tafeltje, 2 stoelen en de drie krukjes gaan ’t busje weer in. Dakkie gaat naar beneden en ik verwachte een wederom geruisloze aftocht. Enigszins teleurgesteld hang ik de was op totdat ik opgeschrikt wordt door Spaans geschreeuw en een bulderende motor. Zij zit achter het stuur en hij geeft wild gebarend aanwijzingen. Zij probeert achteruit het busje van hun kampeerplaats te rijden. Aanvankelijk een goede gedachte gezien de krappe draai die ze moeten maken. Ik sta intussen zo onopvallend mogelijk verscholen tussen de badlakens en onderbroeken het tafereel te aanschouwen. Na een goed begin begint ze ineens in plaats van heel rustig en kalm enorme stralen gas te te geven. Het wordt van kwaad tot erger totdat ze klem staat en ’t campertje weer los trekt, wat gepaard gaat met een knerpend striemend geluid door de haag waar ze zich in volledig in gemanoeuvreerd heeft. De gehele zijkant van het liefelijke campertje vol met krassen. Hij boos schreeuwend, zij kwaad en stampvoetend eruit waarna ze de deur zo’n beetje door de sponning heen gooit.

Hij neemt het over en een buurman is inmiddels komen helpen. Hij gaat aanwijzingen geven want zij is niet meer in staat om nog normaal te functioneren.

Hij begint met een cruciale fout. Hij gaat keren, na vier maal steken, ook hij met grote stralen gas en piepende remmen. Ging zij voor achterwaarts, hij gaat het voorwaarts proberen. Maar in plaats van stapvoets te manoeuvreren gaat het bij hem ook zonder enige souplesse. Na 6 keer voorwaarts en weer terug staat ook hij klem. Opnieuw het kippenvel veroorzakende schurende geluid. Bij het wegrijden nu ook de andere zijde volledig voorzien van ongewenste striping in de lak. Zonder één woord te zeggen stapt ze in…

Bon voyage …. roep ik glimlachend tussen de handdoeken door.

Blog: op de camping deel 3

IMG_7111.JPG

2 thoughts on “Op de camping broes’n

Reacties zijn gesloten.