Home

Het is ieder jaar weer een uitdaging, wat nemen we mee op vakantie? Het is eigenlijk ook te gek voor woorden dat ik vrijwillig naar het zuiden afreis om op het strand mijn eigen mummificatie proces giga te versnellen. Tijdens het grilleren op het strand zie ik mijn doorgaans nog redelijk gladde huid langzaam verschrompelen, maar ja alles voor die bruine teint hé. Ik mot toch wel mit ’n bruune kop weer in hoes komm’n. Die rimpels neem ik op de koop toe, ze zijn tevens de perfecte camouflage voor de cellulitis op mijn bovenbenen. Betreffende de zon neemt deze crisiscoördinator uiteraard geen enkel risico. Alleen in de daluren en met factor 6000. Met mijn blonde melkboeren hondehaar en bijpassende huid is zonnebrandcrème het eerste wat ik in mijn koffer pleur.

Bij het inpakken voor de vakantie draait het daarna om de juiste kleding. Want de combinatie van enerzijds luchtig en anderzijds zoveel mogelijk probleem gebieden bedekken is en blijft een uitdamping. Het is ieder jaar hetzelfde, vlak voor de vakantie breekt het zweet me uit en denk ik: ‘help ik heb niets om aan te trekken!’ Dus snel online nog wat jurkjes bestellen. Maar negen van de tien keer zit het gewoon niks. Te strak of te wijd. Dus hou ik doorgaans de XL maat en neem ik de oksel-regio in zodat er in de aansluitende en lagere zones wat meer ruimte beschikbaar komt. Vaak zit ik de avond voor vertrek nog achter de naaimachine om de gekochte jurkjes aan te passen. Over het algemeen gaat dat met donder en geweld en ’n hoop gemopper. Want terwijl ik de jurkjes onder de naaimachine doorrag tolt mijn hoofd, pas het allemaal wel in de tas? Want niet alleen de kleding moet nee natuurlijk.

Ook EHBO, pleisters, en niet te vergeten het douche-jurkje en de douchetasjes. Want douchen in een hotel is niks maar op de camping is het ook een ware uitdaging. Met letterlijk een leven-lang kampeer ervaring heb ik de bijna perfecte douche-tas ontworpen. Ik heb de camping douche-crisis weten te managen.

Iedereen met kampeer ervaring weet wat het is, je wilt geen enkel oppervlak aanraken, ook al worden de douches goed schoongemaakt. Dus gaat het wederom om ware acrobatiek en de perfecte douchetas, die functioneert als een soort van decontaminatie-unit. Je kent ze wel, zo’n ‘was straat’ die gebruikt wordt bij o.a. chemische besmettingen.

Fase één vieze kleding uit, fase twee reinigen, fase drie schone kleren aan. Dus mijn zelf gestikte tas bestaat ook uit drie vakken, geen enkel risico. Een vak voor oude kleding, vak voor reinigingsmiddelen en een vak voor schone kleding, waarin uitzweten na het douchen mogelijk is en dat alles op doucheslippers uiteraard.

Als ik uiteindelijk met de laatste oerkrachten in me de tas onder hoge druk kan dichtritsen voel ik me toch wel een beetje schuldig, ik heb wel veel mee. Maar gelukkig zie ik onderweg dat het altijd nog erger kan. Ik erger me overigens wel dood aan die volgepropte Dacia Logans met wapperende theedoeken uit de ramen. Maar soms word ik ook heel blij van auto’s die ik passeer tijdens de ruim 1400 kilometer broez’n

Nb Vakantie blog deel 2. Deze blog is getikt op mijn telefoon, dus vergeef me de tik- en andere foutjes.

Deel 1 http://www.biancahabing.nl/blond-denken/vakantie-crisis/

 

2 thoughts on “Inpakstress

  1. Hahahaha. Deze keer hadden wij in onze Logan de mogelijkheid nog om de schuif achter de achterbank horizontaal te sluiten. Er kon nog gemakkelijk een varken of drie mee. Omdat we op de fiets zijn (twee achterop en twee op het dak, eerlijk gezegd), is de aanwezigheid van een drie-temperatuur zones-bbq een beetje lastig, anders hadden we die varkens meegenomen ook!
    Zelden een Logan van binnen zo leeg gezien als op deze trip door Italië, Oostenrijk en Slovenië. Gezien onze liniaire fietsreis van west naar oost is het wel nadenken wanneer je de auto ophaalt van de plek waar je ‘m achterlaat. Kan het in één dag en als het een dag duurt, hoe staat het dan met het humeur? Kortom, een boel uitdagingen!

Reacties zijn gesloten.