Normaal gesproken erger ik me groen en blauw aan sommige vervelende vakantie geluiden. Meest irritant zijn volgens mij de door merg en trommelvlies gaande krakende natte slippers. De slippers die door de natte voeten een combinatie van een slurpend, krakend en soppende geluid-sensatie veroorzaken die een ware nachtmerrie is voor het aambeeld in je oor. Waardoor de hamer zenuwslopend gaat meppen tegen je stijgbeugel. Brrrr “Koop toch fatsoenlijke slippers”, mompel ik mopperend tegen mezelf als er weer zo’n plastic lawaai oelewapper langsloopt. En het ergste is dat de persoon in kwestie er altijd van lijkt te genieten. Ze lopen altijd breed glimlachend voorbij en het ergste van allemaal, een man op piepende witte Crocs, ze zijn er…echt
Dan de ritsen, bij sommige tenten echt een gruwel. Bij een degelijke katoenen tent klinkt de rits nog wel vriendelijk, als een aardige reus of zo die net iets te veel lawaai maakt. Echter de ritsen van de nylon tenten klinken vaak irritant scherp miauwend. Als een valse kat die haar nagels in je been zet.
Uiteraard zijn alle geluiden uit het aangrenzende toilet of douche een gruwel voor het oor. Hoewel niets menselijkers, je wilt de geluiden die de biochemische werking van ons lichaam veroorzaak, gewoon niet horen van een ander. Aanvullend op de geur afvangende V.I. Poo zou een geluid-dicht scherm uit een spuitbusje de ultieme oplossing zijn.
Direct ook in te zetten bij gesnurk en andere slaap gerelateerde bijgeluiden, zoals krakende luchtbedden, een gruwel. Een soort geluidsvrije bubbel om in te slapen zou niet gek zijn. Hoewel ik intens hou van de zee en haar omringende geluiden, kan ik een meeuw die tetterend voorleest uit eigen werk om 06.00 uur zijn nek wel omdraaien. En dan dat geroekoe van die duif, irritant gezemel! En zij maken geen gebruik van het toilet gebouw maar droppen hun boodschap gewoon op de tent. Tot slot dan de ekster, daar is iets vreselijk mis mee gegaan met de evolutie, wat een bloeddrukverhogend gesnerp om 06.00 uur!
Terugkomend op toilet gebouw geluiden, iemand van de camping heeft afgelopen winter het sublieme idee gehad om een hand-droger in het toilet te plaatsen. Ik stel me zo’n vergadering dan voor: “Aahh qui Pierre, c’est une sublieme idee” Mooi blauw led lichtje erbij, lijkt hartstikke hygiënisch. Aanvankelijk zag ik de ernst er nog niet zo van in. Al is het wel een beetje slecht voor het milieu. Je wappert hier één keer met de handjes in wind en ze bint dreug. Maar wel goed dat ze blijven investeren in de camping dacht ik nog. Totdat ik de eerste nacht ’s na lang worstelen op mijn luchtbed eindelijk in slaap was gevallen en abrupt wakker schrok, een straaljager? Een luchtbed pomp? Wat is er, brand? Na een paar angst aanjagende minuten realiseerde ik het me, er staat gewoon iemand midden in de nacht zijn handen droog te blazen. Als een ongestelde kameel nou zoiets zou doen, maar een gewoon nadenkend mens gaat ’s nachts op een doodstille camping dat lawaai ding toch niet gebruiken. Daar heeft die briljante Pierre niet aan gedacht toen hij deze “sublieme” aanvulling op zijn camping bedacht afgelopen winter, met z’n main ventilateur de séchage
Maar vorig jaar zou ik me aan al deze dingen nog mateloos geïrriteerd hebben. Maar nu gek genoeg is alles beter dan het schreeuwen van angstige mensen, huilend en bang na weer een aanslag. En nog angst aanjagender vind ik het populistische geroeptoeter en getetter. Als iets géén oplossing is dan is het een samenleving die steeds meer opschuiven naar rechts, waar argwaan voor de vreemdelingen toeneemt en de grenzen gesloten worden. En daarmee bedoel ik niet dat we de problemen niet moeten benoemen, we moeten ze juist onder ogen zien en samenwerken aan oplossingen.
Ik hoor om me heen zo’n beetje alle talen die je maar kunt bedenken. Op het strand van bloot tot volledig bedekt en er lijkt geen enkel probleem. De zon schijnt nu nog met gemak door de wolken heen, maar als we niet oppassen, dan verdwijnt de zon opnieuw achter de wolken. Sinds ’45 roepen we, nooit meer.
Ik neem alle irritante geluiden van het vrije leven voor lief, want daar tegenover staat de oorverdovende stilte van herdenking…
Angst is wat je voelt, moed is wat je er mee doet. Dus hoogste tijd om moediger te zijn dan ooit.
Vakantieblog deel 5
Nb deze blog is op mijn telefoon getikt dus vergeef me eventuele typ of andere foutjes.