Ik heb me voorgenomen deze keer wél te genieten van de reis. Immers iedereen om me heen zegt dat je óók van de weg ernaartoe moet genieten, dat is ook onderdeel van je vakantie hoor ik iedereen zeggen. Nogmaal gesproken zie ik de reis als een race á la Max Verstappen. De F1 op route du soleil.De tankbeurten zijn pitstops en de proviand word nog sneller verwisseld dan Max zijn banden. Hoezo Redbull Racing heeft het record? Ik kan normaal gesproken nog veel sneller maar dit jaar ga ik rustig aan doen en genieten van de reis.
Al jaren zie ik gezinnen picknicken op vakantie, met van de rieten manden en geruite plaids enzo. Dus ik laat me niet kennen, manden vol lekkers pleur ik in de auto en er gaan zelfs verse gebakjes mee in de disselbak van de vouwwagen, past nog net. Na de gebruikelijke ochtendstress: “Ben ik niets vergeten?” is het dan zover. We rijden de straat uit en ik ben dolblij als ik naar de temperatuur kijk. Het is maar 13 graden als we wegrijden, alsof het gebak in de koeling staat.
Het duurt niet lang of ik verveel me dood. Ik ben ontspannen maar er is bar weinig vermakelijks te zien als ik zo om me heen kijk. Vroeger was het nog wel leuk, het was gezamenlijk leed. We hadden het allemaal bloedheet, theedoeken werden vastgeklemd in de ramen en we plakten met ons billen aan dat bloedhete skai-leer. De routekaart, onhandige groot en vol met koffievlekken, lag uitgevouwen op schoot. De thermosfles met koffie stond tussen de benen geklemd en er was altijd ruzie over de route. Nu leest zo’n irritant ontspannen dame met kakstem mij de les en zegt me welke afslag ik moet nemen. En als ik fout rij barst er niet eens ruzie los, het is altijd de schuld van Tom die nog oude kaarten in zijn systeempje heeft staan.
Ineens slaat mij de schrik om het hart, ik kijk op de temperatuur meter, het is al 25 graden buiten. Ik roep heel hard: NOODSTOP! We moeten NU picknicken! Dus een totaal onverwachte pitstop tussen twee tankbeurten in, zonde van de tijd mompel ik stiekem in mezelf, ik zou me immers niet ergeren. Ik ren op draf naar het enige stukje groen tussen het bloedhete asfalt en kwak de deken neer. Ik kieper de mand leeg en ren nog één keer terug om de gebakjes uit de disselbak te halen. De koelelementen zijn totaal zinloos geweest. Maar gewoon genieten, al heb ik meer met het Formule 1 Café dan dit getrut op een kleedje.
Terwijl ik het totaal verlebberde gebakje alsnog probeer te eten valt de gehele smurrie op mijn hagelwitte t-shirt, ik ontplof bijna. Waarom moet ik me ook zo nodig weer aanpassen aan die ANWB ‘wij zijn gezellig op vakantie’ hysterie. Ik ben er klaar mee, inpakken en gassen! Mijn gezin lijkt opgelucht, mama is zichzelf weer. De volgende rijbeurt is voor mij, dus iedereen op de weg alvast opgepast, opzij opzij opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, wij hebben ongelofelijke haast.
De eersten die aan de beurt zijn om een enorme moppertirade van mij te krijgen zijn die swiffers op de weg, die ‘Dacia Duster rijders’, die kris kras van links naar rechts over route du soleil swabberen. Maar nog erger zijn de campermaffia! Die doen aan groter groter grootst! Maar kunnen rijden me zo’n onding ho maar. En berg je maar als er iemand moet manoeuvreren met dat ding bij een tankstation of op de camping. En de vrouw die dan altijd aanwijzingen geeft terwijl ze volledig uit het zicht staat van de bestuurder. En wat mijn bloeddruk helemaal doet stijgen zijn die vrouwen die volledige laveloos in de bijrijders stoel hangen met zo’n nekbrace om! En daar zit ook altijd een lulhannes van een man naast. Die is allang blij dat zij even slaapt.
Maar met stip op één staan die vakantiegangers die rustig aan doen en vinden dat de hele wereld daar dan maar rekening mee moet houden, ga naar de rechterbaan!!!! Ik ben er weer, vol in de vakantie modus, op naar Zuid Frankrijk! Ik ga voor de beste tijd ooit! Dus ik moet plankgas om de verloren tijd van de picknick weer goed te maken.
Nb Dit is vakantie blog deel 2. Deze blog is getikt op mijn telefoon, dus vergeef me de tik- en andere foutjes. De andere blogs lees je op www.biancahabing.nl