De eerste dag op het strand, is altijd een beetje gênant. Zo’n wit lijf tussen allemaal zongebruinde mensen die hier duidelijk al wat langer zijn. Mijn blonde haar en lichte huidtint zijn de perfecte combinatie om hier in know time zo rood als een kreeft te worden. Maar uiteraard heb ik mijn voorzorgsmaatregelen genomen, ik ben niet voor niets crisiscoördinator, ik heb mezelf vroegtijdig volledig gemarineerd met zonnebrandcrème factor 500. Mijn hoofdhuid is afgeschermd door een vreselijk onflatterende doek die ik zo gracieus mogelijk om mijn hoofd heb proberen te wikkelen. Gecombineerd met een net iets te dik lijf in een bikini die angstvallig probeert de verwoestende werking van de zwaartekracht nog enigszins te verbloemen. Enfin… het uitzicht over de mediterrane is weer als vanouds, verveelt nooit.
Nadat ik de gene van het lopen in de bikini heb los gelaten stap ik de zee in, heerlijk. Ik kijk naar de horizon en zie wat zeilbootjes dobberen en geniet van het uitzicht op de pittoreske dorpjes op de rotsen verderop. Dan loop ik terug naar het strand en kijk ik richting de camping, de schrik slaat me om het hart, ik zie grote zwarte rookwolken! Er is duidelijk brand! Ik bedenk me geen moment en sprint in mijn bikini het strand op richting de camping. Ik had mijn Baywatch badpak moeten aandoen bedenk ik me onderweg, terwijl ik intussen speur waar de brandblussers hangen. Volledig buiten adem kom ik bij de vouwwagen aan waar mijn kampeergenoten volledig ontspannen onder de luifel zitten. Ik roep: ER IS BRAND! Een volledige kalm antwoord volgt (ze kennen me langer dan vandaag) Waar dan? Ze hadden de rookwolken nog niet opgemerkt, logisch was ook buiten hun zicht.
Op datzelfde moment horen we een enorm lawaai, twee vliegtuigen van de brandweer scheren laag over ons heen en blijven daarna rondcirkelen. Even daarna horen we de sirenes van de aanrijdende brandweer. Ik bekijk de windrichting en bedenkt alvast de vluchtroutes, zowel lopend als met de auto. Ik pak direct een tas in met de belangrijkste bezittingen. De zwarte rookwolken veranderen langzaam in een meer wittige kleur, lang leve de brandweer. Ik loop naar de receptie om wat meer informatie te krijgen. Maar de receptioniste kijkt me aan of ze water ziet branden, ik heb het allang gezien daar heb ik helemaal niks aan, die is nog blonder dan ik. Ik zie de bewaker vooraan de camping ook kijken richting de rook en ook de trap van de glijbaan staat vol met mensen die kijken naar de brand.
Ik begin in mijn beste Frans te roepen: C’est stupide. NON regarder le feu, mais préparer pour evacuation! Et laissez les pompiers put out le feu, NON sta in de weg. Et la fumée wolken est toujours giftig!
Terwijl ik terugren over de camping naar onze plek zie ik mensen, nog steeds niets vermoedend, met stupide blikken naar mij kijken. Ja ik weet ook heus zelf wel dat ik op mijn leeftijd en met mijn lijf niet moet gaan rennen in een niets verhullende bikini. Maar vous look even achter je, roep ik als de vrouwelijke versie van David Hasselhoff, terwijl ik wijs naar de rook. Ze hadden nog helemaal niets in de gaten terwijl de rook je inmiddels toch niet meer kan zijn ontgaan. Je ruikt toch wel het verschil tussen bosbrand en BBQ rook! Vous stupide naïeve. Terwijl ik weer doorsprint hoor ik inmiddels brandweerwagen nummer 5, 6, 7, en 8 aankomen. Ik stop met rennen en ga lopen, want met iedere nieuwe sirene die ik hoor word ik rustiger. Ze zitten er duidelijk bovenop, de Franse brandweer helden die met 35 graden de natuurbrand naast onze camping te lijf gaan.
Een paar uur later horen we de vliegtuigen niet meer en is ook de rook meer zichtbaar. Via de lokale nieuwszender weet ik inmiddels precies waar de brand zich bevond en dat het onder controle is. De 3e grote brand in deze regio in drie dagen. Oppassen dus. Maar het leek wel of ik de enige was die zich druk maakte. Zoveel mensen die helemaal niets deden. Paniek is volledig zinloos, maar je heel even verdiepen in de blusmiddelen en vluchtwegen als je aankomt op je vakantie adres kan levensreddend zijn. Zit je in een hotel, huisje of caravan check dan ook de rookmelder of neem er één mee.
Tot slot weet waarvoor je vlucht, want al rennende zag ik deze bordjes onderweg. Na brand in veel vakantie gebieden gevaar nummer twee, water. Ik bekijk de weersverwachting en volgens mij zit dat nu wel goed ;- )
Nb Dit is vakantie blog deel 3 Deze blog is getikt op mijn telefoon, dus vergeef me de tik- en andere foutjes. De andere blogs lees je op www.biancahabing.nl