Het voornemen om me in 2014 minder vaak kwaad te maken lijkt nu al kansloos te mislukken, het stoom denderde me al weer oet mien oor’n. Ken je dat? Onrecht, iets wat je verschrikkelijk kwaad maakt, als er misbruik gemaakt wordt van de situatie. Zo’n explosieve donderbui, dat je denkt, dat gaat niet gebeuren, dan moeten ze eerst nog langs mij! Zo’n moment dat je na 1 slok gegeten en gedronken hebt.
Maar ik zal eerlijk zijn, ik moet soms wel eens wat moeite doen om de inhoud van een glas objectief te beoordelen. Een glas tot de rand toe aan vol zie je niet zo vaak, maar dat knoeit ook snel, dat is weer verspilling. Het handigste is wellicht een glas halfvol of halfleeg, dan kun je alle kanten nog op. Maar het voordeel van een bijna leeg glas is, dat je in ieder geval al wat binnen hebt, want allenig kiek’n noar ’n glas doar heb je ook niets an. Kortom dat gezemel over in welke mate glazen gevuld zijn, halfvol of halfleeg, ik geloof er niet zo in. Het gaat om kansen zien maar met name wat je daarmee dan doet, denk ik als geboren blauwkijker.
Als Drentse benijd ik de Groningers niet, het vullen van de glazen gaat niet meer evenredig. Dan kun je op alle mogelijke manieren tegen het glas aankijken, maar dat veranderd niets aan de feiten. Aardschokken en bevingen, je zult er maar wonen. Onzekerheid, onrust, schade en alle frustratie eromheen. Bovendien ook nog eens een gebied wat het economisch zwaar heeft. Je kunt nog zoveel kansen zien, maar je moet wel de kans krijgen.
Neem nu al die honderden mensen die op straat kwamen en komen te staan, nu weer het faillissement bij Aldel, maar vergelijkbaar zie ik het ook in de bouw. Grote groepen mensen met een schat aan ervaring die thuis zitten. Maar naar ervaring en vakkennis lijkt steeds minder gekeken te worden kijkende naar de advertenties in de krant. HBO en universitaire mensen worden gevraagd, het liefst met 30 jaar ervaring. Ik deed zelf de opleiding HBO-Verpleegkunde maar dat maakte mij natuurlijk niet tot een betere verpleegkundige dan iemand die de MBO-V deed toch?
Waarom bundelen we de krachten nou niet? Financiële compensatie lijkt me duidelijk, zinloos om daar nog over de discussiëren. Het wordt tijd voor weer een toekomst perspectief, te financieren door een fonds waar we structureel een deel van de winst/opbrengsten in storten. Kennis bundelen, investeren in beving bestendig bouwen. Gebruik de ervaring van de vele mensen die aan de kant staan. Investeer in techniek zodat Groningen energie leverancier kan blijven ook nadat het gas allang op. Na watermanagement wordt het de hoogste tijd voor energiemanagement. Want met de kennis die we op die manier opdoen kunnen we dan vervolgens de wereldmarkt weer op.
Het is geen Gronings probleem, ik voel me als Drentse met de dag bozer, het is namelijk een probleem van ons allemaal. Net als de gevolgen van de crisis, dat is niet het probleem alleen van zij die langs de zijlijn zijn komen te staan, niet alleen een probleem van de politiek, niet alleen van de NAM. Het is geen probleem van zij, maar van wij.
Boos worden alleen is geen oplossing, maar het maakt vaak wel dat er ruimte komt, ruimte voor een gezamenlijke aanpak. Als de kaarten eenmaal open en bloot op tafel liggen, dan kun je elkaar in het midden ontmoeten en stappen voorwaarts maken. Blijven mokk’n met ’n dwarse kop hef inderdoad geen zin, maar boos zijn kan soms wel de eerste stap zijn van velen…om uiteindelijk gezamenlijk de juiste weg te bewandelen.